Jan is wellicht dezelfde als Johan van Driel, die in 1384 een voogdijschap over Beatrix van der Dussen toegewezen kreeg, vrouwe van Ammerzoden in de Bommelerwaard.
Jan van Driel wordt in 1382 vermeld in de domeinrekening van Zuid-Holland, wegens een levering aan de stad Dordrecht, vermoedelijk van rijshout. In 1385 kocht Jan van Driel een korentiende in het land van Zwijndrecht, in "Aper ende Jans van Leyden ghemeijn Volgherlant". In de domeinrekeningen van Zuid-Holland wordt rond de jaren 1383-1385 nadrukkelijk een jonge Jan (Jansz.) van Driel genoemd. Deze aanduiding zou kunnen betekenen, dat de vader vande jonge Jan Jansz.van Driel een zelfde patroniem heeft gehad: (oude Jan Jansz. van Driel.
Jan van Driel zou identiek kunnen zijn met Johan van Driel, die in 1384 was toegewezen als voogd aan Beatrijs van der Dussen, vrouwe van Ammerzoden, in de Bommelerwaard: "Johan van Drile hoeren gekoeren momber, die hoer mit ordeel en mit rechte gegeven ward". Wellicht was dit dezelfde als Jan van Driel, poorter van Utrecht, wiens dode lichaam in 1394 in plechtige processie werd vervoerd naar zijn laatste rustplaats in de Sinte Marie aldaar. Hij huwde mogelijk 1e (voor ca 1355): N.N. Hij huwde mogelijk 2e (voor ca 1385): N.N. (Margriete Meeus Meeuszsdochter?). In het klepboek van Dordrecht is een veroordeling uit het jaar 1394 opgetekend, waarbij een zekere Aecht van Driel voor drie jaren verbannen werd. De reden van verbanning wordt niet vermeld. Een lichter vergrijp was gepleegd door Margriete van Driel, die samen met drie andere vrouwen in 1412 werd beschuldigd "van quaed werck, van quaetsprecken ende onzedeliken leven". Zij werden veroordeeld tot het leveren van elk 1000 stenen voor de bouw van de kerk, een in die tijd niet ongebruikelijke boete, die ten goede kwam aan de gehele stedelijke gemeenschap. Vermoedelijk behoorden zowel Aechte als Margriete van Driel tot de verwanten van Jan van Driel: het is niet uitgesloten dat een van beiden diens echtgenote of weduwe was. In dat verband is een Dordtse akte uit het jaar 1407 interessant, waarin een boedelscheiding plaatsvond tussen Jan (Willemsz.) van Beveren, als man van Margriete Meeus Meeusdochter, en een zekere Heinken Jansz. Uit de akte blijkt dat Heinken Jansz. een zoon was van Margriete Meeus Meeuszdochter uit haar eerste huwelijk met Jan Jansz! Het is niet ondenkbaar dat Margriete Meeus Meeus, identiek was met de in 1412 veroordeelde Margriete van Driel. Heinken Jansz. zou in dat geval een halfbroer van de hieronder genoemde andere kinderen kinnen zijn: aangezien deze oudere broers Van Drielniet in de boedelscheiding uit 1407 worden genoemd zullen zij in ieder geval een andere moeder dan Margriete hebben gehad.
Jan van Driel, geboren circa 1325. Jan van Driel wordt in 1382 vermeld in de domeinrekening van Zuid-Holland, wegens een levering aan de stad Dordrecht, vermoedelijk van rijshout. In 1385 kocht Jan van Driel een korentiende in het land van Zwijndrecht, in "Aper ende Jans van Leyden ghemeijn Volgherlant". In de domeinrekeningen van Zuid-Holland wordt rond de jaren 1383-1385 nadrukkelijk een jonge Jan (Jansz.) van Driel genoemd. Deze aanduiding zou kunnen betekenen, dat de vader van deze jonge Jan Jansz. van Driel een zelfde patroniem heeft gehad: (oude) Jan Jansz. van Driel!
Jan van Driel zou identiek kunnen zijn met Johan van Driel. die in 1384 was toegewezen als voogd aan Beatrijs van der Dussen, vrouwe van Ammerzoden, in de Bommelerwaard: "Johan van Drile hoeren gekoeren momber, die hoer mit ordeel en mit rechte gegeven ward". Wellicht was dit dezelfde als Jan van Driel, poorter van Utrecht, wiens dode lichaam in 1394 in plechtige processie werd vervoerd naar zijn laatste rustplaats in de Sinte Marie aldaar.
Gehuwd (1) met N. N. (zie 362497).
Gehuwd (2) met N. N. In het klepboek van Dordrecht is een veroordeling uit het jaar 1394 opgetekend, waarbij een zekere Aecht van Driel voor drie jaar verbannen werd. De reden van verbanning wordt niet vermeld. Een lichter vergrijp was gepleegd doorMargriete van Driel, die samen met drie andere vrouwen in 1412 werd beschuldigd "van quaed werck, van quaetsprecken ende onzedeliken leven". Zij werden veroordeeld tot het leveren van elk 1000 stenen voor de bouw van de kerk, een in die tijd niet ongebruikelijke boete, die ten goede kwam aan de gehele stedelijke gemeenschap. Vermoedelijk behoorden zowel Aechte als Margriete van Driel tot de verwanten van Jan van Driel: het is niet uitgesloten dat ..n van beiden diens echtgenote of weduwe was.In dat verband is een Dordtse akte uit het jaar 1407 interessant, waarin een boedelscheiding plaats vond tussen Jan (Willemsz.) van Beveren, als man van Margriete Meeus Meeuszdochter, en een zekere Heinken Jansz. Uit de akte blijkt dat Heinken Jansz. een zoon was van Margriete Meeus Meeuszdochter uit haar eerste huwelijk met Jan Jans.! Het is niet ondenkbaar dat Margriete Meeus NIeeusz. identiek was met de in 1412 veroordeelde Margriete van Driel. Heinken Jansz. zou in dat geval een halfbroervan de hieronder genoemde andere kinderen kunnen zijn: aangezien deze oudere broers Van Driel niet in de boedelscheiding uit 1407 worden genoemd zullen zij in leder geval een andere moeder dan Margriete hebben gehad.
--- : Vermelding
In de Zuid-hollandse domeinrekeningen (1383--1386) van rentmeester Goedscalc van Brakel zijn de kopers van korentienden van Zwijndrecht met name genoemd.
In drie rekeningen wordt jonge Jan Jansz v Driel als koper van koren tienden in de Zwijndrechtde Waard (jaren 1383, 1384, en 1385 ).
Op zaterdag 1 december 1403 keerde Jan Jansz de pandinghe (=gerechtelijke beslaglegging) die Jan Scoenhout op hem gelegd had. Jan Jansz. bestreed het beslag met een schepenbrief van rente die hem die abt van Baerne opgedraghe(n) heeff. Met deze schepenbrief als bewijs meende Jan
Jansz, dat hij geen wete hadde als recht is en dat het beslag onterecht was.
Bijna vier maanden later, in maart van het jaar 1404 dingde Jan Jansz, die havercoper in dezelfde zaak opnieuw voor het gerecht van Dordrecht betreffende de panding op zijn erf in Gherit Heijnricxz. ambochte Jan J nsz verklaarde dat hij niet tijdig had geweten van de panding en hij hoop te dat dit uit het register en de getuigenis van de heemraden van het ambacht zou blijken.
Hij meende dat hij de panding mocht keren binnen de eerste veertien dag n. Daarop zei Jan Scoenhout dat zijn knecht namens hen Jan Jansz een wete gedaen hadde verwittigd had, en dat de vierschaar dit had bevestigd .Hij meende daarom dat hij hetbeslag met recht volghen soude.
Na hoor en wederhoor, vonnisten de schepenen dat indien Jan Jansz aannemel ijk kon maken dat hij niet had geweten van de panding, dat hij alsnog binnen veertien dagen de panding mocht keren.
Als bewijs hiervoor zou hij een verklaring onder ede moeten laten aflegg en door de schout en twee of meer heemraden van Gherit Henricxz Ambacht.
Op 13 augustus 1423 beloofde Jaene v Driel voor schepenen van Dordrecht, dat zij de koeien die zijn had ontvangen van de voogd van Lijsbeth, de onmondige dochter van Piet(er) Michielsz, zou terug geven op de Dordtse bamismarkt (in oktober).
Uit een enkele dagen later gepasseeerde akte blijkt, dat deze voogd niemand minder was dan haar zoon Jan van Driel. Deze verklaarde dat hij aan Jaene Jans weduwe van Driel verkocht had een zekere haver staende opt land en zekere stije (stee) met toebehoren en beesten: 4 koeien, 4 kalveren en 15 ooien.
Jan v Driel had dit goed als voogd van Lijsbeth Pieter Michielsdochter geplant en (de) geeyghent (.) op Heye(n) van D(r)yel sine broeder.
In dezelfde akte van 16 aug. 1423 verklaarde Jaene dat zij Jan van Dryel verkocht had 3 morgen land in Schiltmanskinderenambacht gehe(te)n die poerkamp.
Laatst gewijzigd:
29 oktober 2023
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-34855
Gekopieerd!
