De bronnen over de Goten zijn zeer fragmentarisch. De Getica van Jordanes (6e eeuw), gebaseerd op de Historia de Gothis van Cassiodorus (begin 6e eeuw), zijn een belangrijke bron, maar de informatie die hij verstrekt moet met voorzichtigheid worden benaderd. Ammianus Marcellinus is de beste bron voor de periode van de val van het Greutungische koninkrijk tot de slag bij Adrianopel in 378. Zosimus en de fragmenten van verschillende werken van historici zoals Olympiodorus van Thebe of de Consularia Constantinopolitana geven slechts sporadische verduidelijkingen over de latere ontwikkelingen. Procopius van Caesarea levert een gedetailleerde geschiedenis van de Gotische oorlogen van keizer Justinianus.
Voor Spanje kunnen we de kroniek van Hydatius van Chaves toevoegen, evenals verschillende kerkelijke geschiedenissen, waaronder die van Sozomenus of Paulus Orosius: Historiae adversum Paganos, en de Variae van Cassiodorus, evenals de kroniek van Johannes van Biclaro en het historische werk van Isidorus van Sevilla, Historia de regibus Gothorum, Vandalorum et Suevorum. Ook de brieven van de Gallo-Romein Sidonius Apollinaris werpen licht op het Visigotische koninkrijk Toulouse en de relaties tussen de Goten en de Romeinen. De archeologie levert essentiële informatie, vooral met betrekking tot de vroege geschiedenis van de Goten.
Relaties:
Relatie met onbenoemde persoon
Laatst gewijzigd:
18 februari 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-92433
Gekopieerd!
