Stamboom van Hagenbeek

Vader: Hervé V de Leon
Moeder: Anne d' Hennebont

• Geboren: ± 1200 te Saint-Pol-de-Léon
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=herve+vi&n=de+leon]]
• Overleden: in 1241 (ongeveer 41 jaar oud)

Chevalier, Seigneur De Kéméné-Héboé (Ouest du Comté de Vannes), de Doualas, de Porzay, de Crozon, de Châteauneuf-en-Thymerais, Vicomte de Léon

Hervé III de Léon, heer van Châteauneuf, bevestigde in 1228 de schenking van drie perées tarwe die in 1206 door zijn vader aan de abdij van Saint Mahé was gedaan. In 1237 woonde hij de kroning van Jean le Roux bij. In 1241 had hij een oorlog met de hertog en verbrandde hij het kasteel van Quimperlé. Het lijkt erop dat hij trouwde met een dochter van Hugues, heer van Châteauneuf in Timerais, en Aliénor de Dreux, zus van Pierre Mauclerc, hertog van Bretagne. Hij liet twee kinderen na:
Henri;
Catherine, die in 1240 trouwde met Juhel d'Avaugour, tweede zoon van Henri, heer van Goello, en Marguerite de Mayenne.

Men weet niets over de eerste jaren van het leven van Hervé III de Léon. Op het moment van de dood van zijn vader zijn de burggraaf van de oudste tak van Léon in conflict met Pierre de Dreux, genaamd Mauclerc, die hertog van Bretagne was geworden sinds zijn huwelijk met Alix, erfgename van het hertogdom, in 1213. Rond 1216 eiste deze laatste de bewaring en het beheer van het land van Henri de Penthièvre, dat onder de voogdij van zijn oom Conan, burggraaf van Léon, stond. Er is niets bekend over de militaire operaties die toen plaatsvonden, maar de hertogelijke troepen namen het apanage van Penthièvre en een deel van Léon in. Pierre Mauclerc handelde als meester in Lesneven. Na de dood van Alix in 1221 betwistten de Bretonse baronnen de macht van Pierre Mauclerc. Ze kwamen in opstand, maar de hertog was in 1222 de winnaar bij de slag van Châteaubriant. Conan de Léon gaf zich over. Het is niet bekend of de jongere tak deelnam aan de opstand. Alleen de namen van Conan en zijn broer Salomon de Léon worden genoemd. Hervé II de Léon vond het blijkbaar verstandiger om op kruistocht te gaan om niet tegen de hertog te hoeven vechten. Het is mogelijk dat zijn zoon Hervé III, mogelijk minderjarig, zich had aangesloten bij de baronnen die zich bij Mauclerc hadden aangesloten, gezien het feit dat hij trouwde met een familielid van de hertog. In 1225 was Hervé III aanwezig naast zijn ouders Conan en Salomon de Léon bij de bijeenkomst die door Pierre Mauclerc in Nantes was bijeengeroepen om de charter van de privileges van Saint-Aubin-du-Cormier goed te keuren. In 1228 bevestigde hij de schenking die zijn vader in 1206 aan de abdij van Saint-Mathieu had gedaan en in 1233 een ruil tussen de abdijen van Daoulas en Relec. Hervé de Léon was niet aanwezig bij het koninklijk onderzoek in 1235 in Saint-Brieuc met betrekking tot de machtsmisbruik van Pierre Mauclerc. Verschillende getuigen vertelden over de opeenvolgende plunderingen door de Plantagenets en vervolgens door Pierre Mauclerc tegen de burggraaf van Léon. Er wordt alleen vermeld dat Hervé de Léon zijn landerijen moet houden van de burggraaf van Léon in de hoedanigheid van jongere zoon. Pierre Le Baud geeft aan dat Hervé, evenals Guyomarch, burggraaf van Léon, en zijn zoon Hervé aanwezig waren bij de investituur van Jean le Roux in Rennes in november 1237, een teken van een waarschijnlijk kalmering in hun betrekkingen. Hervé III bevestigde kort daarna, in 1239, de schenkingen van zijn voorouders aan het klooster van Daoulas..

Jean I le Roux voerde een autoritair beleid ten opzichte van zijn belangrijkste vazallen. Hij breidde het hertogelijk domein uit, desnoods met geweld. In maart 1240, na een oorlog, sloot Hervé, burggraaf van Léon, een overeenkomst met de hertog in Quimperlé. Hij stond de stad Brest, zijn haven en zijn kasteel af in ruil voor honderd pond rente en hij deed hulde voor al zijn leengoederen. De burggrafen van Léon verloren zo hun belangrijkste bolwerk. In hetzelfde jaar stak zijn familielid, Hervé III de Léon, mogelijk als vergelding, het "kasteel van Quimperlé" in brand tijdens een conflict met de hertog. Hij stierf het jaar daarop, mogelijk na een ongelukkige confrontatie. De Léon, burggrafen en jongere tak, lijken onderworpen te zijn. De zoon van Hervé III was minderjarig. De hertog, toepassing gevend aan een van de clausules van het Assise au comte Geoffroy, oefende het recht van beheer uit, dat wil zeggen dat hij het leengoed exploiteerde tot de meerderjarigheid van Hervé IV de Léon. Hij controleerde toen tijdelijk zijn kastelen zoals dat van La Roche-Maurice. Het is ook mogelijk dat hij sommige van zijn landerijen toevertrouwde aan vazallen die zijn vader hadden verlaten.

Misschien moeten we de verdwijning van Hervé III zien als het resultaat van een noodlottige ommezwaai. Hervé III trouwde namelijk met Marguerite, dochter van Hugues IV, heer van Châteauneuf-en-Thymerais in Perche, en Éléonore de Dreux. Laatstgenoemde was de dochter van Robert II, graaf van Dreux, en een zus van Pierre I de Dreux, hertog van Bretagne. Het was misschien een door deze prins gearrangeerd huwelijk ten gunste van een van zijn trouwe baronnen. Bij de dood van haar oudere broer in 1253 erfde Marguerite een derde van het leengoed Châteauneuf, met de kastelen van Châteauneuf en Senonches. Hervé IV de Léon, haar zoon, werd toen in de akten genoemd als heer van Châteauneuf en werd een directe vazal van de koning van Frankrijk.

Hervé III de Léon en Marguerite de Châteauneuf zouden drie kinderen hebben gehad: Hervé IV, die volgt, Alain en Catherine. Alain de Léon zou de vader zijn van François, die trouwde met de erfgename van Kermavan en die naam zou hebben overgenomen. Catherine trouwde in 1240 met Juhel d'Avaugour, tweede zoon van Henri, heer van Goëllo (Avaugour), en Marguerite de Mayenne.