Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: in 1109 te Mons
• Overleden: op 12 augustus 1137 (ongeveer 28 jaar oud) te Roucourt

Gilles de Chin werd tegen het einde van de 11e eeuw geboren in Doornik, dat destijds behoorde tot het zuiden van Nederland, dat later het door Lodewijk XIV veroverde noorden van Frankrijk werd. In de Kroniek van de goede Messias Gilles de Chin wordt gezegd dat hij de zoon is van Gérard de Chin, maar van mevrouw Anne-Marie Léontard in haar boek Messire Gilles de Chin, geboren in Doornik, de zoon van Gonthier de Chin. Als het waar is dat Gilles de zoon was van Gonthier de Chin, ontdekte mevrouw Michèle Constanzo Dubois door het boek Essay over de stad Ribemont te lezen dat deze beroemde ridder in werkelijkheid Gilles de Ribemont was, de vader van Chin. Informatie bevestigd door het Genealogisch en Historisch Woordenboek van het bisdom Laon en bevestigd door de beroemde Tour de Chin van het Château de Ribemont die Gilles de Chin en Gillon de Chin, de echtgenoten van Isabelle en Anne de Ribemont, in de 13e op de loonlijst hielden eeuw vanwege hun respectieve voorouders. Dit feit wordt verder bewezen door de steen die is uitgehouwen en ingebracht in de toren van Chin van het kasteel van Ribemont, waar we dezelfde lithografie kunnen zien als die gevonden in een schildmaker in de naam van Gilles de Chin waarop we de strijd tussen Gilles en de Leeuw gedood tijdens zijn verblijf in Palestina. Het lijkt erop dat de uitdrukking van deze strijd passiever is dan op de primitieve steen die werd vervangen. Als Gilles de erfgenaam van Isaac de Berlaimont was, is dat omdat deze met de zus van zijn moeder was getrouwd, beide Dame de Ribemont, en hem daarom zijn oom van moederszijde had gemaakt. Maar door hun afkomst waren de dames van Ribemont en de heer Isaac de Berlaimont, zoon van Isembert de Mons heer van Berlaimont, allemaal waardige afstammelingen van Isaac de Valenciennes en Berthe de Cambrai wiens voorouders niemand minder zijn dan Karel de Kale, Louis le Bègue en Lothaire I, de drie zonen van Lodewijk I de Vrome, zoon van de beroemde Karel de Grote. Gilles de Chin had voor peetvader Gilles de Trasegnies, afstammeling van Isaac de Valenciennes, voor schermmeester Gossuin d'Oisy zelf afstammeling van de cadetten van Valenciennes en voor beste vriend, Gérard du Chastel de la Howarderie, afstammeling van de heren van St Aubert, cadetten van de heren van Kamerijk, dus allemaal met dezelfde voorouders. In naam van hun vriendschap zal Gérard du Chastel de naam van Gérard de St Aubert geven aan zijn zoon, getrouwd met Emmengarde d'Oisy. van zijn beste vriend, de gravin Mahaut de Chin, Camériaire de Berlaimont, van wie de hele genealogie afstamt van de heren, graven en baronnen van Berlaimont, Berlaimont Floyon, Berlaimont la Ville en Berlaimont la Capelle. Ook heer van Wasmes en Chièvre vanwege zijn vrouw Ydamison, vertrok hij naar de Eerste Kruistocht, met zijn familieleden waaronder de beroemde Anselme de Ribemont, zijn grootvader, metgezel van Godefroy de Bouillon van 1095-1099, Jean de Gavre, Boudewijn II van Henegouwen , ook wel Boudewijn van Jeruzalem (1056-1098) en Gillion de Trazegnies en Gossuin d'Oisy genoemd. In 1098 stierven Boudewijn II van Henegouwen en zijn grootvader in het Heilige Land na de slag van Antiochië (zie belegering van Antiochië). Beïnvloed door Yolande du Hainaut, weduwe van Boudewijn III van Henegouwen, hertrouwde als tweede huwelijk met Godefroy de Bouchain Valenciennes, haar familielid, maakte ze hem tot haar favoriete adviseur en schonk hem veel voordelen. Later werd Gilles de Chin adviseur van zijn zoon graaf Boudewijn IV van Henegouwen, (ook wel de Bouwer 1110-1171 genoemd), de halfbroer van zijn neef Godefroy III de Bouchain, Valenciennes. Reeds graaf van Ribement 1117, nam hij de titel van Baron de Berlaimont aan bij de dood van zijn oom van moederszijde Isaac de Berlaimont die samen met zijn twee zonen Hugues en Godefroy de Berlaimont werd vermoord door de mannen van de graven van Vlaanderen die niet wilden worden beschuldigd in hun wraak op Thierry d'Avesnes die hun neef had verstoten. In 1129 trad Gilles de Chin, een groot reiziger, toe tot het bezettingsleger in Palestina, tussen de eerste twee kruistochten, en hij onderscheidde zich daar door briljante wapendaden. Gekroond met deze glorie keerde hij terug naar zijn land en trouwde met Ide de Chièvres. Gilles III de Chin krijgt voor peetvader Jean du hainaut, de zoon van Marguerittes du Hainaut. Gilles de Chin is een echt personage, maar hij behoort tot zowel de geschiedenis als de legende. In de roman wordt Gilles, de vader van Chin en Berlaimont, geconfronteerd met wilde dieren in een tweegevecht en zelfs een "gayant" (reus), maar er wordt geen melding gemaakt van de legende volgens welke hij werd geconfronteerd met een draak in het dorp Wasmes die " Verpestte de oogsten, verslond klein en groot vee en spaarde zelfs geen mannen". In 1133 zou de heer van Berlaimont, Gilles de Chin, de moerassen van Wasmes van een verschrikkelijke draak hebben verlost. Deze legende is door de eeuwen heen doorgegeven en in 1657 tonen we in Mons de kop van de draak die in een abdij zou zijn bewaard (deze kop is die van een Nijlkrokodil). De legende overleeft vandaag door de "Bouzouc", fêjaarlijkse bijeenkomst waarbij een parade door de stad trekt, geleid door een draak genaamd Bouzouc en zijn bouzouki. Logische benadering van deze legende: Gilles de Chin liet de moerassen droogleggen, waardoor bepaalde ziekten door de aanwezigheid van muggen werden verminderd en in de middeleeuwen werd de overwinning op ziekte gelijkgesteld met een overwinning van het goede op het kwade. Hier is ons monster verkleind tot de grootte van een mug. In 1117 werd Gilles de Chin (1100-1137) graaf van Ribemont door zijn moeder, vader van Chin door zijn vader, vader van Berlaimont met de titel van baron, door vererving van zijn oom van moederszijde Isaac de Berlaimont

Bij de dood van Gilles de Chin in 1137 erfde zijn dochter Mahaut du Chin van haar vader, in vrije erfenis, de erfelijke kamerheer van Henegouwen, die zij overdroeg aan haar echtgenoot Gilles de St-Aubert en aan zijn erfgenamen dus aan haar zoon Gilles II door Berlaimont. Gilles de Chin sneuvelde op 12 augustus 1137 tijdens de belegering van het kasteel van Roucourt door het Vlaamse leger. Zijn lichaam werd naar de abdij van Saint-Ghislain in België gebracht en begraven in de abdijkerk met zijn vrouw Ydamison de Chièvres en zijn schoonmoeder Pétronille d'Antoing-Chièvres. Op zijn begrafenis werd een zwartmarmeren mausoleum opgericht waarop hij liggend wordt afgebeeld, gekleed in zijn armen, met een schild op zijn linkerarm. Dit graf werd later overgebracht naar de parochiekerk van Sainte-Waudru in Bergen, het is onder de deur geplaatst die naar de openbare bibliotheek van deze stad leidt.

Dossier: