Stamboom van Hagenbeek

Vader: Edgar van Engeland
Moeder: Elfrida van Devonshire

• Geboren: in 968
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=aethelred+1er+le+mal+conseille&n=de+wessex]]
• Koning van Engeland 978-1016
• Overleden: op 23 april 1016 (ongeveer 48 jaar oud) te Londen

s.aft. 18.3.978 king, 14.4.978/4.5.979 crowned at Kingston Ethelred II (Oudengels: Æþelred) (968-1016) was van 978 tot 1013 en van 1014 tot 1016 koning van Engeland.
Volgens de geschiedschrijver Willem van Malmesbury ontlastte Ethelred zich als baby in het doopvont. Naar aanleiding hiervan voorspelde St.-Dunstan dat de Engelse monarchie onder Ethelreds bewind zou worden omvergeworpen.
Ethelred kwam op tienjarige leeftijd op de troon als opvolger van zijn overleden vader Edgar en zijn daarna vermoorde halfbroer Edward de Martelaar. In het Engels is zijn bijnaam the Unready, wat in dit geval zonder raad betekent. Het is tevens een woordgrapje op zijn naam, die goed geadviseerd betekent.
Ethelred had minstens zestien kinderen uit twee huwelijken. Zijn tweede vrouw was Emma van Normandië. Emma's achterneef Willem de Veroveraar voerde deze familieband later aan als basis voor zijn aanspraak op de troon.
Koning Ethelred probeerde de Vikingen af te kopen met betalingen die men kent als Danegeld. Hij had weinig keus want zijn generaals waren niet te vertrouwen.
Op 13 november 1002, de dag van St.-Bricius (St. Brice's Day), beval Ethelred alle in Engeland wonende Denen uit te roeien. In reactie hierop begon koning Sven Vorkbaard van Denemarken met zijn pogingen Engeland te veroveren. Dit lukte hem in 1013 en Ethelred vluchtte naar zijn zwager Robert van Normandië. In 1014 echter verjoegen de Engelsen Svens opvolger Knoet de Grote en herstelden Ethelreds macht.
In april 1016 stierf hij in Londen, alwaar hij ook werd begraven. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Edmund II.

Soms bevat de bijnaam van een vorst een grap die niet goed te vertalen is, zoals bij Æthelred II the Unready, koning van Engeland van 978 tot 1016. In het Nederlands wordt dat Ethelred II de Onberadene - en dat roept verwarring op. Waarom wordt unready hier vertaald als onberadene, in plaats van nietklaarzijnde?
Dat zit zo. De naam Æthelred betekent in het Oudengels 'hij die goede raad krijgt'. Unready betekent 'hij die geen goede raad krijgt', precies het tegenovergestelde van Æthelreds naam dus. De Nederlandse vertaling klopt, maar mist die knipoog. En met niet klaar staan, heeft unready dus niks van doen.
Æthelred belandde al op zijn twaalfde op de troon, nadat zijn vader Edgar de Vreedzame overleden was. Papa dankte die bijnaam niet aan zijn persoonlijke pacifisme, maar aan de afwezigheid van grootscheepse Viking-aanvallen tijdens zijn heerschappij. Æthelred had dat geluk niet. Zijn bewind kreunde en kraakte onder de geseling van Deense invasies.
Helaas voor hem zakten meteen in 978 zijn belangrijkste adviseurs door de vloer van de bovenverdieping van een raadszaal, met veel doden en gewonden tot gevolg. Alleen aartsbisschop Dunstan had geen schrammetje, omdat hij op een balk stond. Zo vertelt in ieder geval onze belangrijkste bron, de Angelsaksische kroniek, het verhaal.
Ethelred de Onberadene, 966-1016.Foto The British Library
Zonder zijn raadgevers moest de jonge koning nu de Noormannen het hoofd bieden. Hun invallen begonnen in 980 en bereikten een eerste hoogtepunt in 991, bij de slag van Maldon. Het Angelsaksische leger kreeg daar klop van de Vikingen, die een schatting van 10.000 pond oplegden - en vervolgens gewoon doorgingen met plunderen. Ook nadat Æthelred goud en zilver ter waarde van 22.000 pond had betaald om de vrede te kopen, bleven de Denen Engeland op gewelddadige wijze bezoeken.
In 1002 knapte er iets bij Æthelred. In dat jaar vond de Slachtpartij op Sint-Brixius-dag plaats. De koning gaf het bevel dat op de naamdag van deze heilige (13 november) alle Deense mannen op Engelse bodem vermoord moesten worden. Dat lukte niet, maar onder de slachtoffers bevond zich wel Gunhilde, de zus van de Deens koning Sven Gaffelbaard. Die kwam een jaar later wraak nemen. Voor Æthelred zat er niets anders op dan weer flink te betalen om de strafexpedities te stoppen.
Nog was het leed niet geleden. In 1013 keerde Sven terug - nu om zelf de troon van Engeland te bestijgen. Hij was succesvol en Æthelred vluchtte naar Frankrijk. Al een jaar later keerden de kansen, toen Sven overleed en zijn zoon Knoet op de troon kwam. Engelse edelen besloten Æthelred weer in het zadel te helpen, mits daar een vergoeding tegenover stond.
Aldus geschiedde. Lang kon Æthelred van de zege niet genieten. Zijn zoon Edward kwam tegen hem in opstand en Knoet keerde terug uit Denemarken