Stamboom van Hagenbeek

Vader: Meginhard IV van Teisterbant
Moeder: Kunigunde

• Geboren: in 925
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=wichmann&n=de+hamaland]]
• Graaf van Hamaland
• Overleden: kort voor 974 (ongeveer 49 jaar oud)

Wichman werd in 936 voor het eerst genoemd als graaf. In 955 trouwde hij met Liutgard (936 - 29 september 964), dochter van Arnulf I van Vlaanderen. Daarbij werd hij graaf van Gent en de gebieden ten noorden daarvan, tot aan de Schelde, als vazal van Arnulf. Samen met Arnulf stichtte hij de Sint-Baafsabdij van Gent opnieuw, die door de Vikingen was verwoest. Wichman werd voogd van de Sint-Baafsabdij en werd in 956 ook voogd voor de goederen die de abdijen van Sint Omaars en Maagdenburg bij Deventer bezaten.

In 966 overleed zijn enige zoon. Wichman was toen al weduwnaar en het wegvallen van zijn opvolger moet een grote slag voor hem zijn geweest. Hij droeg zijn Vlaamse lenen over aan zijn neef en zwager Dirk II van Holland en hij stichtte het Sticht Elten. Zijn jongste dochter Liutgard werd er abdis en Wichman schonk twee derde deel van zijn persoonlijke bezittingen aan het klooster en droeg alle grafelijke rechten op het klooster over. Zijn oudste dochter Adela, die alleen een derde deel van de persoonlijke bezittingen zou krijgen, weigerde dat te accepteren. Daarom liet Wichman de schenkingen bevestigen door de keizer. Adela heeft tot in 996 tot aan het keizerlijke hof procedures gevoerd, uiteindelijk kreeg ze de helft van de persoonlijke bezittingen en van de grafelijke rechten van haar vader toegewezen.

Wichman werd in 974 lekenbroeder in het klooster te Mönchengladbach. Hij overleed daar op 20 juli van een jaar (kort?) ná 974. Wichman is begraven te Hoog-Elten. Zijn stoffelijk overschot is niet teruggevonden bij de opgravingen van 1964-1965. Het is waarschijnlijk bijgezet in een afzonderlijke kapel waarin ook het Gangulf-altaar stond en die zich iets ten zuidoosten van de familiebegraafplaats moet hebben bevonden. Bij de opgravingen in Hoog-Elten is het graf van zijn vrouw Liutgard wel gevonden. Aan haar skelet ontbrak één hand met het polsgewricht, terwijl haar gebeente daar tekenen van botvliesontsteking vertoonde. Zij is dus overleden aan de gevolgen van een ernstig ongeval of een geweldsincident.


Bingerden nu, maakte met de Lijmers deel uit van de gouw Hamaland, vermoedelijk het oude land der Chamaven. Hamaland is hetzelfde als Chamaland, immers de h werd oorspronkelijk als ch uitgesproken, maar is later verzacht (vgl. Clodowijk - Chlodovech = Clovis). De Chamaven werden reeds vermeld ten tijde van Caesar. Later zijn zij opgenomen in de confederatie der Salische Franken, met wie zij in de IVe eeuw Taxandria binnenvielen. Onder de naam van Lex Francorum Chamavorum bezitten wij nog een belangrijk document van het oude Nederlandse recht uit de tijd van Karel de Grote. Het is in verband met de graven van Hamaland, dat wij, voor het eerst de naam Bingerden ontmoeten. Omstreeks 968 had graaf Wichman van Hamaland het Benedictinessenklooster van Elten op de berg gesticht, waar hij zijn dochter Lutgarde als abdis aanstelde. De stichtingsoorkonde van deze abdij is niet bewaard gebleven, maar wel een bevestigingsbrief van keizer Otto 1, gegeven te Bovino in Apulië de 13e Augustus 970, waarin al de schenkingen van graaf Wichman aan Elten gedaan expressis verbis worden opgesomd: id est curtem Heltnon (Elten), ef Fornon (?), et Voirf-husen (aan de Zuidzijde van de Wildt bij de voet van de Eltenberg), et Embrich, et Hamma (Kleverham), et Liemerscha (de Lijmers), et Rijnharen ('Rinderen), et Redincghem (Renkum), et Bingart (Bingerden), et Grese ( Groessen), et Hosla (Hulslary bij Groessen) , et Thuina (Thuvina: Duiven), Liendna (Lienden), Leyla (Loil of Lede bij Lienden?), Tornas (Indornick gem. Randwijk), ThuZi (Tuil), Nas (op Schokland), Nachelì (vgl, Nagele i.d. N.-O.-Polder).