Stamboom van Hagenbeek

Vader: Unrocus van Friaul
Moeder: Engeltrude van Parijs

• Geboren: ± 810 te îles près de Marseille
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=evrard+eberhard+iii&n=de+frioul]]
• Markgraaf van Friuli (graaf van Sülichgau)
• Overleden: op 16 december 866 (ongeveer 56 jaar oud) te Cysoing

Beëndet Einfälle der Slawen in Italien, besiegt Sarazenen in Oberitalien, begütert in Schwaben den Niederlanden und in der Lombardei, Gründer der Abtei Cysoing, Besitzer einer grossen Bibliothek; Rösch Begraben im Calixtuskloster in Cysoning. Eberhard v.Friaul spielte eine aktive Rolle bei den Verhandlungen zwischen den Söhnen Ludwigs des Frommen, die dann zur Teilung des Reiches führten (843). Stammt aus der fränkischen Familie der Unruochinger, war in Schwaben, Flandern und an der Maas begütert und erhält die Mark Friaul etwa 828, sicher vor 836. Durch die Heirat (zwischen 835 und 840) mit Gisela, der Tochter Kaiser Ludwigs des Frommen, als Vermittler im Herrscherhaus sehr geeignet, wird er auch mit auswärtigen Missionen betraut und tritt mehrfach als Intervenient auf (RI$^2$ Nr. 962/1205). Erfolgreich im Kampf gegen Sarazenen (in Oberitalien) und Slaven (deren Einfälle in Italien er beendete), ist er als Mann hoher Bildung mit Hrabanus Maurus, Hinkmar v.Reims, Hartgar v.Lüttich befreundet, beherbergt Gottschalk v.Orbais und wird von Sedulius Scotus (Carmina, MGH PP III, 201/222) besungen. Seine Besitzungen (in Schwaben, den Niederlanden und in der Lombardei) und seine große Bibliothek teilt er in seinem Testament von 863/4 unter seine sieben Kinder auf. 854 überführt er die Gebeine des heiligen Calixtus I. in die von ihm begründete Abtei Cysoing bei Tournai, wo er nach seinem Tod in Italien beigesetzt und als Heiliger verehrt wird. Als Markgraf folgt ihm sein Sohn Unruoch und nach diesem 874/5 dessen Bruder Berengar, der als Berengar I. dann König von Italien 888-924. H.Schmidinger, LdMA., Tochter Hdwig/Hathni oo Otto der Erlauchte? Eberhard was een van de belangrijkste Frankische edelen van zijn tijd.
Als legeraanvoerder wist Eberhard een inval van de Bulgaren in Italië af te slaan. Daarop werd hij in 828 benoemd tot hertog van Friuli. Vervolgens is hij een trouwe bondgenoot van Lodewijk de Vrome in de conflicten tussen Lodewijk en zijn zoons, en trouwde in 836 met een dochter van Lodewijk, Gisela. Hierdoor verwierf hij grote bezittingen in Noord-Frankrijk, waaronder de koninklijke villa van Cysoing, en bezittingen in Italië. In 836 was Eberhard aanwezig op de rijksdag in Diederhofen en in 839 bemiddelde hij het verdrag van Worms tussen Lodewijk en zijn zoons. Ook na de dood van Lodewijk bleef Eberhard zich inzetten voor de vrede en was in 843 een van de bemiddelaars van het verdrag van Verdun. Daarna nam hij de leiding van de verdediging van Italië tegen de Saracenen op zich. In 851 wist hij de Saracenen een zware nederlaag toe te brengen. Eberhard probeerde persoonlijk om krijgsgevangen tot het christelijk geloof te bekeren, in Rome werd een dankdienst gehouden. In 858 was hij nog een ambassadeur van Lodewijk II van Italië bij Lodewijk de Duitser. In 863 legde hij zijn functie als hertog neer. In 866 maakte hij een testament in Treviso. Dit beschrijft goederen in Lombardije, Schwaben, de omgeving van Lille, Henegouwen en de Condroz, maar ook juwelen, relieken en boeken.