Stamboom van Hagenbeek

Vader: Hugo (de Grote) de France
Moeder: Hadewig van Saksen

• Geboren: ± 940 te Dourdan
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=hugues+capet&n=de+france]]
• Koning van Frankrijk
• Overleden: op 24 oktober 996 (ongeveer 56 jaar oud) te Prasville
• Begraven: te Saint Denis

Graaf van Parijs en Orléans 956, hertog van Francië, koning van Frankrijk 987-998. Hugues Capet, Comes de Paris, de Poitou, de Orléans, 960 Dux Francorum, 986-987 Regent des Westfrankenreiches, (24.5./3.7.)987 Roi; Werner. 3.7.987 Krönung zu Reims, 956 Comte de Poitou, 987 bestätigt er Wilhelm v.Poitou im Besitz von Grafschaft und Herzogtum v.Aquitanien, Laienabt von St.Martin zu Tours, St.-Germain de Auxerre, de St.Aignan zu Orléans, St.Quentin, ill.Sohn Gauzelin?

Het kiezen van Hugo Capet tot koning van het Westfrankische rijk in 987 was geenszins zo revolutionair als het ons op een afstand van bijna tien eeuwen op het eerste gezicht moge schijnen. Karolingen en Robertijnen hadden elkaar reeds meer afgewisseld en ook nu was het niet zozeer een principiële beslissing voor de toekomst, alswel een incidentele keuze voor het moment.

De Karolingen, wier feitelijk machtsgebied door de toenemende feodalisering in de 10e eeuw sterk was verminderd, hadden zich in West-Francië eigenlijk slechts kunnen handhaven door de steun van de Duitse keizer en de trouw van de geestelijkheid, met als eerste de aartsbisschop van Reims. Toen zij deze beide in de jaren ‘70 verspeelden, maakte Hugo Capet onmiddellijk gebruik van de gelegenheid hier waardevolle contacten te leggen. De koninklijke macht die hij in 987 verwierf, berustte slechts op een smalle territoriale basis; de toen geconfisceerde Karolingische bezittingen waren nog maar gering en ook het eigen, onder zijn voorvaderen nog grote familiebezit was verminderd.

Het koninklijk domein bestond bij zijn troonsbestijging in feite uit niet veel meer dan een smalle strook grond. strekkende van Orleans over Pariis tot Comoièane. Tot aan Filins 11 Augustus [gen. XVII] zou het slechts geleidelijk enige uitbreiding ondergaan. Men late zich echter door de historische atlas niet misleiden: ziin wezenliike macht bestond meer uit een complex van onderling zeer diverse rechten-dan uit en territorium.
Doordat het koningschap als van goddelijke oorsprong gold en door het sacrale karakter dat dit koningschap door de zalving had, was het bovendien verzekerd van een geweldige affectie van het volk en van de steun der geestelijkheid.

Een verdere versterking onderging dit koningschap nog, doordat Hugo Capet met het gebruik begon, de (oudste) zoon tot mede-koning te associëren, waardoor bij een eventueel voortijdig overlijden van de vorst er geen sprake van twijfel kon zijn, wie de wettige koning was. Tot en met Filips Augustus zijn dan ook alle vorsten uit deze reeks tot mede-koning gekroond. Toen, in het begin der 13e eeuw, was depositie van het koningschap zo sterk geworden, dat een associatie onnodig was geworden.
Slechts eenmaal kwam het Franse koningschap in deze eeuwen ernstig in gevaar, n.l. toen Lodewijk VII in 1152 zijn eerste gemalin verstootte, die onmiddellijk hertrouwde met de toch al machtige hertog van Normandië, die twee jaar later bovendien koning van Engeland werd. Het gehele westen van Frankrijk was toen leengoed in Engelse handen. Door een zeer stoutmoedige politiek wist Lodewijks zoon, Filips Augustus, dit gevaar te bezweren, zodat bij zijn dood het koninklijk domein vier maal zo groot was geworden als bij de aanvang van zijn regering!

De complicaties welke in 1328 rezen, doordat nimmer nadrukkelijk was vastgesteld, dat het koningschap bij primogenituur en slechts in de mannelijke lijn vererfde (vele lenen vererfden al lang ook in vrouwelijke lijn), vallen buiten deze stamreeks, daar wij ons dan reeds in een apanage, die van Bourbon, bevinden

Dossier: