Stamboom van Hagenbeek

Vader: Frederik van Arnsberg
Moeder: Adelheid van Neder-Lotharingen

• Geboren: ± 1105
• Overleden: na 1154 (ongeveer 49 jaar oud)

uit de positie van rangorde als getuigen in oude charters is af te leiden dat het geslacht van Altena al kort voor 1200, een eminente positie, zelfs met de status van adel, innam in Utrecht en Holland. Vlg Hendriks, Land van Heusden en Altena, Archeologie en bewoningsgeschiedenis, diss. (getypt), 1989 p 155. Behalve de oorkonde van 1143 dateert er een uit 1145, waarin op 18 oktober koning Konrad II aan het bisdom Utrecht de bevestiging geeft van eigendomsrechten, waarbij onder de leken als getuigen de volgorde in belangrijkheid en positie is: Heinricus comes de Gelra, Godefridus de Arnesberg et frater eius comes Heremannus, Teodericus de Altena. De volgorde is hier dus de graaf van Gelre, Herman (van Cuyck) de burggraaf van Utrecht en diens broer Godfried en dan meteen de heer van Altena in het voormalige Teisterbant, waarbij opmerkelijk is dat Godfried van Cuyck (+1187) als man van Ida van Arnsberg als erfdochter van haar vader graaf Friedrich von Arnsberg het recht verwierf op een ander gelijknamig Altena, gelegen in Westfalen. Irmgard van Cuyck, schoonzus van deze Ida was (de moeder of tante of zuster ?) van Willem van Horne (1189/91), die huwde met (Margaretha) van Altena (1203/42), hetgeen voor beide Altenas perspectieven opent voor interactie resp. tussen de linies Altena- Kuyc-Arnsberg (Altena) en Altena-Horn-Kuyc-Arnsberg (Altena). Dirk II van Altena bezat ca 1230 ook weliswaar bezit in Woudrichemmerwaard in leen van de graaf van Holland, maar in 1234 raakten die al in het oosten in een leenverhouding met de graaf van Kleef, Diederik IV (Korteweg no 7 en 8).
Aan de andere kant waren de familiepolitieke interesses van de Westfaalse graven van Altena-Mark in dezelfde tijd, dat de Nederlandse heren van Altena streefden naar alliantie in het oosten met het overigens zowel in het rechts- als linkerrijns gebied en in de Maasdelta georiënteerde graafschap Kleef naar het westen gericht, waarvan het meest succesvolle voorbeeld wel het huwelijk is van graaf Adolf I van Altena en der Mark + 1249 met Irmgard van Gelre + na 1230