Stamboom van Hagenbeek

Vader: Hendrik van Voorne(burg)
Moeder: Aleidis van Kuyc

• Geboren: ± 1305
• Burggravin van Zeeland in de de zuidoosthoek van het Haarlemmermeer was in de Middeleeuwen een spaarzaam en periodiek zelfs geheel onbewoond stuk veenland dat Burgerveen heette, genoemd naar Katharina. Oorspronkelijk heete het Burgerveensche Hoek. In 1613 is het onder water verdwenen
• Overleden: op 1 september 1366 (ongeveer 61 jaar oud)

Na de dood van Jan van Heinsberg in 1334 begon Dirk van Heinsberg als voogd van de kinderen van zijn broer een aktie in te stellen tegen Otto van Cuyk. Deze werd door de graaf van Gelre in een schuld gewezen van 2500 pond ineens of 250 pond jaarlijks. Ook het goed te Merum, Maasniel en Roer zouden zij na zijn dood erven. Dat goed werd in 1336 op 300 pond jaarlijks getaxeerd. In 1342 wordt Katharina van Voornenburg gehandhaafd in het goed, dat zij als lijftocht in het land van Luik had en dat haar zeker bij haar huwelijk met lan van Heinsberg was toegewezen. Daarvan werd het goed van Maasniel en Steenkerke uitgezonderd maar wel hieId zij een vordering van 300 pond op Otto van Cuyk. In 1347 wijst Otto daarom aan Katharina, die hij zijn nicht noemt, en haar kinderen datzelfde goed te Merum, Maasdriel en Roer toe, dat in 1336 al aan de kinderen was gegund. Het bevreemdt ons daarom niet, dat zij en haar oudste zoon in Maasniel gezamenlijk de rechtsmacht uitoefenen. Tevens verklaart de heer van Cuyk, dat hij Katharina en haar zoons het bewuste schuldig is "van huere moeder medegave". Het moet duidelijk zijn, dat de zin daarvan is, dat de kinderen dat goed vanwege hun moeder toekwam. De moeder behield de helft als lijftocht, hetgeen gebruikelijk is. Otto van Cuyk was bij het huwelijk van Jan van Heinsberg en Katharina, aan de akte waarvan zeventien zegels hingen en blijkbaar eerste getuige geweest. Zijn plicht zal hem duur zijn geweest. Vermeulen overweegt deze oplossing van de inderdaad wat duistere passage van Otto van Cuyk niet, maar gaat ervan uit, dat de moeder van Katharina van Voornenburg bedoeld moet zijn geweest. Deze echtgenote van Hendrik van Voorne zoekt hij vervolgens, in het geslacht Van Cuyk. Hij voert daartoe nog een ander argument aan. Zij zou eenmaal vermeld zijn in de tekst "here Heynric van Voirne ende mire vaouwen moeder van Borne", een passage, die in het origineel in het Frans was gesteld. Deze lezing is echter weinig zeker want "B" en "V" zijn in het handschrift vaak op dezelfde manier geschreven. Het doet er dan ook weinig toe, dat in andere handschriften van die tijd een duidelijk verschil tussen deze letters optreedt. Evenmin kan de aangehaalde verklaring van Drs. J. Fox, dat in dergelijke handschriften in de regel "Voirne" in plaats van "Vorne" voorkomt, veel gewicht in de schaal leggen. In het bewuste handschrift komen afwisselend vier verschillende spellingen van de naam Vorne voor. Afgezien van de betwiste zaak waren het 185 gevallen "Voirne", gevallen Voirn, tweemaal Vorn en eenmaal Voern