Stamboom van Hagenbeek

Vader: Herve II de Vierzon
Moeder: Marie de Dampierre

• Geboren: in 1218 te Vierzon [[https://fr.wikipedia.org/wiki/Joigny]]
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=guillaume+ii&n=de+vierzon]]
• Overleden: tussen 1250 en 1252 (ongeveer 32 jaar oud) te Palestine

Gehuwd 17 januari 1239 (maandag), Vierzon, Cher, Centre-Val de Loire, France, met Guillaume II De Vierzon 1215-1250 (Ouders : Hervé III De Vierzon 1170-1219 & Marie De Dampierre ca 1188-1236) en hun kinderen M sosa Hervé IV De Vierzon ca 1240-1271 Met Jeanne De Brenne ca 1235-1298 V Marie De Vierzon 1240-1285 Met Jean Ier De Sancerre 1235-1284.

1221: Bevestigd. Guillaume II was nog maar vijf jaar oud toen zijn vader overleed. Zo erfde hij als kind de immense domeinen van Hervé II.

In februari 1238 werd zijn huwelijk met Blanche de Joigny, dochter van Guillaume, graaf van Joigny, voltrokken. Volgens zijn belofte valideerde hij direct de overdracht aan de abt van Saint-Denis.

Blanche de Joigny, pas aangekomen in haar nieuwe residentie in Vierzon, wilde ongetwijfeld de zegeningen van de hemel over haarzelf en haar familie afroepen. Daarom nam ze een actieve rol in dit grote project. Samen met haar aangetrouwde oom Archambault de Dampierre, heer van Bourbon, bouwde ze in 1239 een oratorium en een klooster bij de Dominicanen.

In 1242 reisde Guillaume II van Vierzon naar Chinon, waar de strijdkrachten waren opgeroepen om tegen Hugues de Lusignan, graaf van La Marche, te strijden. Hij nam deel aan deze campagne samen met de heren van Graçay, Saint-Palais, Chârost, Châteaumeillant, Culan en Chauvigny.

In 1245 werd op het Concilie van Lyon de Zevende Kruistocht besloten. Guillaume II, voor wie dit een familietraditie was, bereidde zich meteen voor om de Franse koning te ondersteunen. Voor zijn vertrek naar het Heilige Land regelde hij eerst een groot aantal wereldlijke zaken. In 1247 gaf hij de inwoners van Vierzon en korte tijd later ook die van Mennetou-sur-Cher hun vrijheid.

In juli 1248 kwam hij tot een overeenkomst met de Tempeliers, waarbij hij definitief hun aanspraken op het marktgebied van Vierzon erkende. Hij gaf hen het bos van Autry, dat ooit toebehoorde aan ridder Hugues d'Autry, onder de voorwaarde dat ze zijn sterfdag blijvend zouden herdenken.

Ten slotte bevestigde hij de donaties die zijn vader Hervé, op zijn sterfbed, had gedaan aan de abdij van Vierzon, het prioraat van Saint-André-de-Théniou en de kluizenaars van de Madeleine, ter ruste van zijn eigen ziel en die van zijn broer Guillaume en zijn dochter Alice.

In augustus 1248 scheepte Saint Louis zich in voor de kruistocht. Guillaume II was hem waarschijnlijk gevolgd en zou met zijn familie op de koninklijke vloot naar het Heilige Land zijn vertrokken. Deze vloot werd echter door stormen getroffen en gedeeltelijk verwoest. Alles wijst erop dat Guillaume II, voordat hij zijn pelgrimstocht begon, zijn testament had toevertrouwd aan zijn vriend aartsbisschop Philippe. Hij keerde nooit terug uit Palestina, waar hij mogelijk bezweek aan ziekte of sneuvelde in de strijd, zoals Pierre de Courtenay, die op 8 februari 1250 in Mansourah werd gedood, en Archambault de Bourbon, die op 15 januari 1249 op Cyprus overleed.

Dossier: