Stamboom van Hagenbeek

Vader: Godeffroy III van Vierzon
Moeder: Bertha

• Geboren: in 1130 te Vierzon
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=herve+ier&n=de+vierzon]]
• Chevalier Croisé.Seigneur de Vierzon
• Overleden: in 1184 (ongeveer 54 jaar oud)

Hervé was heer van Vierzon van 1144 tot 1192. Hij nam in 1152 deel aan de kruistochten en bevond zich in 1154 in het Heilige Land. Bij zijn terugkeer liet hij in 1164 de collegiale kerk Saint-Taurin bouwen.

Hervé I volgde zijn vader op in 1144 en verenigde door zijn huwelijk met Aénor de la Ferté-Imbaud haar landerijen met zijn uitgebreide domein van Vierzon, Mennetou en Lury. Op 22 januari 1163, de feestdag van Sint-Vincent, bevestigde hij de bescherming die zijn voorgangers verleenden aan de abdij van Saint-Martin de Massay. Voor zijn vertrek naar Jeruzalem ging hij naar het kapittel van Saint-Pierre en vroeg daar vergiffenis voor zijn fouten tegenover de abdij. Ter boetedoening schonk hij twee munten grondbelasting op een molen nabij die van Hugues de La Motte, evenals enkele horigen.

Na zijn pelgrimstocht stichtte hij in 1164 het kapittel van Saint-Taurin in La Ferté-Imbaud. In 1172 schonk hij de ridders van de Hospitaalorde van Villefranche, die al inkomsten hadden in Vierzon, alles wat ze sinds de weg naar Romorantin tot Langon hadden bebouwd en ontgonnen, binnen de grenzen van zijn domein. In 1177 verleende hij samen met Evrard, heer van Prungé, aan de abt van Olivet 30 akkers moerasland nabij La Ferté-Gilbert. In 1178 stond hij de vestiging van kanunniken in de kerk van Saint-Barthélémy de Vierzon toe.

In 1182 schonk hij de abdij van Saint-Pierre de belasting- en eigendomsrechten die hij had op de grond en vrijheden van Saint-Pierre. In 1183 trad hij samen met Hervé, heer van Saint-Aignan, op als bemiddelaar in een geschil tussen Guillaume, abt van Celles, en de broeders van het hospitaal van Villefranche. In 1189 stond hij samen met Robert, heer van Mehun, borg voor een geldsom die Guillaume Goueth had ontvangen namens Hervé de Douzy, heer van Saint-Aignan, zijn schoonzoon.

Men beschouwt hem als de oorsprong van de eerste anonieme munten die in Vierzon werden geslagen. Zijn laatste gedachten waren gericht op Palestina, die verre kust die hij had bezocht en die hij, op zijn sterfbed, als een poëtische voorbode van het hiernamaals bleef beschouwen. Zijn testament weerspiegelt dit: een lamp moest voor eeuwig branden bij het Heilig Graf voor zijn zielenrust; zijn juwelen, ringen en gordels moesten worden verkocht en de opbrengst verdeeld onder de kerken en hospitalen van Jeruzalem. Hij schonk de Tempeliers honderd livres, zijn volledige wapenrusting, twee borstplaten en de ijzeren uitrusting van zijn paard. Aan de Hospitaalorde schonk hij eveneens honderd livres, twee borstplaten en de opbrengsten van de gronden van Mennetou.