Stamboom van Hagenbeek

Vader: Fernando I el Magno de León Castilla de León y Galicia Emperador de España
Moeder: Sancha Infanta Y León de Oviedo y de Galicia

• Geboren: in juni 1039 te Saint Jacques de Compostelle
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=alfonso+vi+el+bravo&n=de+castille]]
• Overleden: op 21 juni 1109 (ongeveer 70 jaar oud) te Toledo Castilla Y León

el Bravo, el Grande, 1072 König von Leon, 25.5.1085 Eroberung von Toledo, Toletanus Imperator, 1.mujer: Agueda v.England?, 5.mujer: Isabel de France? Roi de Léon,27-12-1065,Castille 1072,Galicië 1073,Empereur des Espagnes 1077,Roi de Tolédo 1085

Alfons VI, bijgenaamd "de Dappere" (el Bravo), geboren vóór juni 1040, overleden op 1 juli 1109, was koning van León (1065-1109), koning van Castilië (1072-1109) na de dood van zijn broer, koning van Toledo (1085-1109) door verovering en koning van Galicië (1090-1109) na de dood van zijn andere broer. Hij was de zoon van Ferdinand I van Castilië, León en Asturië en Sancha van León.

Biografie

Koning Ferdinand verdeelde zijn koninkrijk, voordat hij stierf, tussen zijn vijf kinderen: Sancho, de oudste zoon, ontving Castilië; de tweede zoon, Alfons, genaamd de Dappere, ontving het hoofdrijk, León, en García, de derde zoon, ontving Galicië. De dochters, Urraque en Elvira, ontvingen respectievelijk de stad Zamora en de heerlijkheid over de stad Toro.

Na de dood van Ferdinand vechten zijn kinderen onderling: Sancho, gesteund door El Cid, neemt Galicië, vervolgens León en de stad Toro, maar wordt vermoord terwijl hij Zamora belegerde. Alfons, die naar zijn vazal, de Moorse koning van Toledo, was gevlucht, kan vanaf dat moment zijn koninkrijk terugkrijgen; hij wordt vervolgens erkend als erfgenaam van het koninkrijk Castilië.

In 1069 legt hij een schatting op aan Abbad III, koning van Sevilla onder de Abbadid-dynastie. In 1073 vangt hij zijn andere broer García II van Galicië en houdt hem gevangen tot diens dood in 1090, waarbij hij Galicië terugwint. Zijn neef Sancho IV van Navarra slaagt er ook niet in om de ambities van Castilië het hoofd te bieden en na zijn moord in 1076 bij Penalem delen Castilië en Aragón zijn koninkrijk op.
Versterkt door deze successen begint Alfons aan de herovering van moslim Spanje (of Reconquista), dat sinds de ineenstorting van het kalifaat van Cordoba was verdeeld in onafhankelijke vorstendommen (de eerste taïfas-periode). Gesteund door de monniken van Cluny en paus Gregorius VII, roept Alfons, gehuwd met Constance van Bourgondië, de Bourgondische ridders op.

In 1085, na elf jaar oorlog en belegering, capituleren de moslims van Toledo en keren de erfgenamen van het oude Visigotische koninkrijk terug naar wat ooit hun hoofdstad was. De moslimvorsten roepen echter de Almoraviden te hulp, die de Straat van Gibraltar oversteken en Alfons VI verslaan in de Slag bij Sagrajas in oktober 1086. El Cid Campeador, in dienst van Alfons, symboliseert deze christelijke weerstand tegen de islam.

Veel ridderromans hebben zijn naam geïllustreerd. In het heldendicht van El Cid speelt hij de rol die de middeleeuwse dichter toekent aan de grootste koningen en zelfs aan Karel de Grote. Hij is afwisselend de onderdrukker en het heroïsche en hardnekkige slachtoffer - het ideale type beschermer bezongen door de jongleurs en troubadours. Hij is de held van een heldendicht dat, net als de primitieve Spaanse gezangen, de liederen van Bernardo del Carpio en de legende van de Infantes de Lara, alleen in fragmenten bestaan, opgenomen in de Kroniek van Alfons de Wijze. Met enige toegeeflijkheid wordt Alfons VI gepresenteerd als een sterke man die handelt als een koning wiens belangen wet en orde zijn en die het hoofd is van een natie in herovering.

Huwelijken en Nageslacht

Alfons is meerdere keren getrouwd. Voor Constance van Bourgondië was hij verloofd met Agathe, dochter van Willem de Veroveraar. Onder invloed, naar men zegt, van zijn vrouw Constance (nicht van abt Hugues van Cluny), ontwikkelt hij de cluniacenzer orde in zijn koninkrijk, vestigt het in Sahagún, en kiest een Franse cluniacenzer, Bernard de Sédirac, als eerste aartsbisschop van Toledo na de herovering.
Echtgenotes:

1069: Agnes van Poitiers, dochter van Willem VI, graaf van Poitiers en hertog van Aquitanië (Willem VIII), overleden in 1078.

1081: Constance van Bourgondië, dochter van Robert I, hertog van Bourgondië, en Hélie van Semur-en-Brionnais, overleden in 1092 of 1093.

1093: Bertha van Bourgondië (of Toscane), dochter van paltsgraaf Willem I van Bourgondië en Étiennette van Bourgondië, overleden in januari 1098.

1098 (?): Isabella (Zaida van Sevilla), stiefdochter van emir Abulkasim Muhammad Ben Abbad Al'tanmid van Sevilla, overleden in 1099 of 1107.

1108: Beatrice van Aquitanië of Este.

Daarnaast zou hij kort na de dood van zijn eerste vrouw getrouwd zijn met Ximena de Guzman of Jimena Muñoz, maar het huwelijk werd ongeldig verklaard wegens bloedverwantschap. De twee dochters uit deze verbintenis worden daarom als onwettig beschouwd. Hij huwde zijn dochter Urraque, de wettige, met Raymond van Bourgondië, zoon van graaf Willem I van Bourgondië, en Teresa van León, de onwettige, met Hendrik van Bourgondië, graaf van Portugal. Alfons VI bracht zijn koninkrijk ook dichter bij het pausdom en besloot de oude ritus van Sint Isidorus, de Mozarabische ritus, te vervangen door de Romeinse ritus. Aan de andere kant was hij zeer open voor Arabische invloeden, beschermde zijn Moorse onderdanen en sloeg munten met inscripties in Arabisch schrift. Na de dood van Constance trouwde hij mogelijk en leefde zeker samen met prinses Zaïda. Zijn vrouw Isabella is mogelijk deze prinses, die zich tot het christendom bekeerde onder de naam Maria of Isabella.