Stamboom van Hagenbeek

Vader: Hendrik X 'de Trotse' van Beieren
Moeder: Geertruid van Opper-Lotharingen

• Geboren: in 1129 te Ravensburg (D) (Ravensburg (D))
• Overleden: op 6 augustus 1195 (ongeveer 66 jaar oud) te Brunswijk (Braunschweig)

der Löwe, 1142 wird ihm im Frankfurter Frieden das seinem Vater abgenommene Herzogtum zurückgegeben, 10.5.1142 Herzog von Sachsen und 17.9.1156 Baiern, Kriege gegen die Wenden, erobert Holstein, Mecklenburg und Vorpommern, Gründer von Lübeck, 1176 verweigert er dem Kaiser die Heerfolge nach Italien, 7.4.1180 abgesetzt, geächtet, Aufteilung von Sachsen: Bischöfe und weltliche Fürsten werden für reichsunmittelbar erklärt, Abtrennung von Westfalen, das an das Erzstift Köln übertragen wird. Es bleiben nur die Allodien um Braunschweig und Lüneburg, wordt aangesteld (rijksdag Frankfort mei 1142) tot hertog van Saksen, waar hij op hardhandige wijze zijn macht steeds vergroot; neemt deel aan de Wendenkruistocht 1147; werkt jarenlang in goede harmonie samen met zijn neef Frederik ‘Barbarossa’ die al in het begin van zijn regering (1152-90) de voordien bestaande gespannen verhouding tussen Welfen en Staufen overbrugt, hem de vrije hand laat in het noordelijk deel van het Duitse rijk en hem steunt tegen het telkens weer tegen hem oplaaiend verzet van de Noordduitse adel; wordt (zij het met afscheiding van de voordien Beierse Oostmark tot een nieuw hertogdom Oostenrijk) tevens aangesteld tot hertog van Beieren (Regensburg 17-9-1156) waar hij o.a. de grondslag voor München legt 1158; beschouwt echter Saksen en de Slavische gebieden ten oosten van de Elbe als zijn voornaamste werkterrein en bouwt in Brunswijk een vorstelijke residentie (burcht Dankwarkerode, Blasius-dom, Löwendenkmal) 1166 e.v.; weigert echter militaire bijstand aan de keizer wanneer deze tijdens zijn vijfde Italië-tocht in grote moeilijkheden komt begin 1176, waarop deze na terugkeer in Duitsland hem niet meer dekt, doch de eerstvolgende klachten laat behandelen in een tweeledig proces volgens land- en leenrecht, hem uit zijn beide hertogdommen ontzet (Würzburg jan. 1180) en uit zijn overige lenen en allodiaal bezit (Regensburg juni 1180); begint een burgeroorlog die hij verliest en onderwerpt zich (Erfurt nov. 1181), waarna hij wel een deel der allodia terugkrijgt, maar enkele jaren in ballingschap moet gaan; begeeft zich naar zijn schoonvader, maar weigert na terugkeer deel te nemen aan de 3de kruistocht (voorjaar 1189); wordt daarom opnieuw verbannen, maar keert voortijdig terug en begint opnieuw een burgeroorlog in Saksen; sluit pas definitief vrede met keizer Hendrik VI Tilleda maart 1194 Hertog van Saksen (1142-1180), Hertog van Beieren (1156-1180)

Hendrik de Leeuw (vermoedelijk in of nabij Ravensburg, 1129 - Brunswijk, 6 augustus 1195), uit het Huis der Welfen, was als Hendrik III hertog van Saksen (1142-1180) en als Hendrik XII hertog van Beieren (1156-1180). Hij was de zoon van Hendrik de Trotse. Zijn schoonvader was koning Hendrik II van Engeland.
In 1147 probeerde hij in Wendenkruistocht de Wenden tot het christendom te bekeren. In 1160 streed hij wederom tegen de Slaven.
Hendrik had zich vooral voorgenomen het Saksische gebied te vergroten. Daarvoor had hij de ene stad na de andere opgericht, ook in Beieren, maar vooral in Saksen, zoals Ratzeburg (1154), München (1158), Lübeck (1159) en Schwerin (1160).
In 1174 kreeg hij het aan de stok met keizer Frederik I Barbarossa omdat hij niet wilde mee deelnemen aan de Italiëoorlog. Hendrik had daarvoor namelijk de stad Goslar willen hebben. Frederik Barbarossa weigerde, verloor zijn strijdtocht en deed hem hierop in de ban. Zijn beide hertogdommen werden hem ontnomen in 1180 en Hendrik moest in 1182 naar Engeland. Frederik ging in 1189 echter weer op kruistocht, waarna Hendrik snel terug was.
In 1189 trok hij met een groot leger naar Bardowick en belegerde de stad. Toen dat een tijd geduurd had, is van de Bardowickers een stier weggelopen, rechtstreeks het kamp van Hendrik in. Hendriks mensen hebben toen de stier opgejaagd, waarna deze door de rivier de Ilmenau de stad weer instormde. Zo vond Hendrik een doorwaadbare plek door de Ilmenau en stootte, evenals die stier, door en legde de ganse stad plat; alleen de kerken heeft hij laten staan. Zo is de rijke stad Bardowick aan zijn einde gekomen.
Na het conflict met keizer Frederik verzoende hij zich met Frederiks erfgenaam, keizer Hendrik VI. Hij overleed in Brunswijk.
Hendrik was gehuwd:
- in 1147 met Clementia van Zähringen, dochter van hertog Koenraad van Zähringen
- in 1168 met Mathilde Plantagenet, dochter van koning Hendrik II van Engeland.