Stamboom van Hagenbeek

Vader: Reinoud I van Brederode
Moeder: Jolanda van Gennep

• Geboren: in 1367 te Santpoort slot Brederode
• Overleden: op 25 oktober 1415 (ongeveer 48 jaar oud) te Azincourt

volgde zijn vader in 1390 op als 7e heer van Brederode en huwde Johanna, dochter van Willem heer van Abcoude. Hij nam in 1396 deel aan de tocht naar Friesland, doch in 1402 trokken beide echtgenoten in het klooster, zij waren kinderloos. Jan werd lekebroeder te Zeelhem. Omdat echter in 1407 zijn schoonvader was gestorven zonder zonen na te laten, verliet hij in 1409 het klooster weder en keerde in de wereld terug. Hij haalde in 1410 met geweld zijn vrouw uit het klooster Wijk bij Duurstede, doch werd gevangengenomen en tot 1412 vastgehouden, sneuvelde 25 Oktober 1415 bij Azincourt. Hij vertaalde in zijn kloostertijd enige werken uit het Frans (Des Coninx Summe)
Ging in 1401 (getrouwd, met instemming van zijn vrouw) in het Karthuizer klooster te Utrecht (Zelhem) wonen. Zijn vrouw werd non te Wijk bij Duurstede in het door haar gestichte dominicanessenklooster.

Toenin 1407 zijn vader overleed wilde hij zijn erfdeel opeisen, Omdat hij zijn kloostergelofte niet wilde schenden vroeg en kreeg hij toestemming van de Paus zijn pij te mogen uittrekken. Daarop ontvoerdde hij zijn vrouw uit het Wijker klooster.
De samenwerking tussen Paus en bisschop van Utrecht (Frederik van Blankenheim) was niet innig, en de bisschop (die zich door het opeisen door Jan van zijn erfdeel bedreigd voelde) zond mannen uit om Jan gevangen te nemen, waar zij in slaagden. Daarop nam de bisschop bezit van stad en slot van Wijk bij Duurstede.
De bisschop hield zelf de stad, en schonk het slot aan Jacob van Gaasbeek, die eveneens met Abcoude werd beleend.

De bisschop had niet alle macht in Utrecht. Het stadsbestuur steunde Jan van Brederode. De schout, Berend Proeijs, had echter Jacob van Gaasbeek bevoordeeld, waarvoor hij later ter verantwoording werd geroepen: hij moest F50,= boete betalen en verloor zijn burgerschap.

Jacob aanvaardde gaarne. Jan's vrouw, Johanna, stierf kort daarop toen haar man in de kerker zat.
Jan begaf zich na zijn vrijlating in vreemde krijgsdienst en sneuvelde als dapper ridder in de bekende slag bij Azincourt in 1415.