Stamboom van Hagenbeek

Vader: Chilpéric Francorum
Moeder: Fredegundis

• Geboren: op 5 juni 584 te Cambrai
• Gedoopt: in 591 te Nanterre [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=clotaire+ii+le+jeune&n=de+neustrie]]
• Koning der Franken 613-629
• Overleden: op 18 oktober 629 (45 jaar oud)
• Begraven: St Vincent Abbey, Frankrijk

Hij moest in 593 met zijn leger de eerste aanval afslaan van de graaf van Champagne Wintrion. Iets later, in 596, viel hij in gezelschap van zijn moeder, Parijs met zijn omgeving aan, dat hij snel veroverde, hetgeen echter van korte duur was toen drie jaar later in 600 twee neven van Clotaire, de koningen Thierry en Théodebert, zich verenigden en hem volledig in de pan hakte bij Dormelle. Hij wist zelf nauwelijks te ontsnappen en moest een beschamende vrede sluiten, waarbij hem slechts Rouen en diens directe omgeving bleef. Wist na enkele mislukte pogingen de juiste allianties te kiezen en werd uiteindelijk vorst over geheel Francië. Overleefde diverse complotten maar moest in 623 toestaan dat zijn zoon Dagobert I koning van Austrasië werd, maar hij behield o.a. Auvergne en la Provence. Dagobert verzette zich, maar wist niet meer te veroveren dan de Champagne. In 626 moest hij weer een gevaar keren door Godin, hofmeier van Bourgondië, zoon van Garnier II en ongetwijfeld zijn schoonzoon, te vermoorden, die de erfenis van zijn vader probeerde te veroveren. Hij behoorde tot de laatste sterke Merovingers, die zijn zoon in staat stelde een krachtig rijk met bekwame hand te regeren.
De overgang van de kleine vorst in Rouen tot het uiteindelijk resultaat verliep met veel bloedige oorlogen. In 604 werd hij voorzichtig wat agressiever met een slechte afloop. Weliswaar kwam één van zijn grootste vijanden Bertoald om het leven, maar hij verloor eveneens zijn eerstgeboren zoon Mérovée. In 607 zocht hij toenadering tot Thierry en werd zelfs peetoom van diens zoon Mérovée. Einde dat jaar vielen de Visigothen Thierry's rijk binnen en Clotaire was er snel bij een coalitie te vormen tegen de Visigothen, die ook Theodobert en Agon, koning van Lombardië, omvatte. De coalitie hield niet lang stand en de gehele affaire ging als een nachtkaars uit. De spanning tussen de twee broers bleef echter oplopen en in 611 is het Thierry die Clotaire overhaalde gezamenlijk Théodebert aan te vallen, hem het noorden van Neustrië belovend bij een overwinning. In twee bloedige veldslagen wist Thierry zijn broer vernietigend te verslaan en hem met zijn gehele familie te executeren (612). Thierry was echter niet zo gelukkig met zijn gedane belofte en stond op het punt Clotaire aan te vallen toen hij onverwachts stierf in Metz aan de dysenterie. Zijn troepen losten zich op. Nu is het Brunhilde die zich sterk maakte voor de Neustrische troon voor haar achterkleinzoon Sigebert II. Zij had zich echter de haat van vele bisschoppen en edelen op de hals gehaald door haar autocratisch optreden en vertegenwoordigers van de adel. Onder andere Pepijn en Arnulf in Austrasië en Garnier II voor Bourgondië vroegen aan Clotaire om zo snel mogelijk tegen Brunhilde op te trekken. Hij trok snel Austrasië binnen, vervolgens Champagne en Bourgondië, waar hij Brunhilde en haar drie achterkleinkinderen gevangen nam, de vierde, Childebert, had kunnen vluchten, doodde behalve zijn petekind Mérovée alle kinderen van Thierry en bracht de bijna zeventig jarige Brunhilde barbaars om na drie dagen martelen. Met haar stierf één van de meest markante figuren van de VIe eeuw. Clotaire kon zich nu met recht koning der Franken noemen.
King of Neustria (584-629), Paris (595-629), and the Franks (613-629)King of Neustria (584-629), Paris (595-629), and the Franks (613-629
Roi des Francs (613-629), Roi d'Austrasie, Roi des Burgondes, Roi de Paris (75), Roi de Neustrie, Dynastie des Mérovingiens)