Stamboom van Hagenbeek

Vader: Clotaire II de Neustrie
Moeder: Bértrude Aldétrude de Bourgogne

• Geboren: op 1 juli 602 [[https://historiek.net/merovingen-dynastie/168566/]]
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/wmeier1?lang=nl&iz=0&p=dagobert&n=der+franken+van+neustrie]]
• Koning der Franken
• Overleden: op 19 januari 639 (36 jaar oud) te Epinay-sur-Seine
• Begraven: in juni 639 Hij werd bijgezet in de door hemzelf gestichte basiliek van Saint-Denis te Parijs

Koning der Franken 629-639, zoon van Clotaire II van Neustrië en koningin Bertrude. Dagobert I was (met Clovis I) zonder enige twijfel de bekendste der Merovingers. Hij had in ieder geval zeggenschap over het gehele rijk der Franken en wist dat zeer goed aan zijn buurlanden over te brengen. Hij wist een gezonde schatkist op te bouwen, een goede structuur van de kerk en was omringd door een raad van sterke mannen als Ouen, Eloi, Didier van Cahors en Paul van Verdun, waarvan de eerste drie heilig werden verklaard.
In 623 werd zijn vader koning van beide rijksdelen en droeg Dagobert op de machtige edelen van Austrasië de hofmeier Pepijn en Arnulf, bisschop van Metz, te beteugelen, Dagobert wist zich snel onder de hoede van zijn vader uit te werken en als onafhankelijk vorst te regeren, hoewel hij in 625 nog een huwelijk moest accepteren met de zuster van zijn stiefmoeder Sichilde, Gomatrude. In 629 verkreeg hij ongeveer het hele koninkrijk maar moest daarvoor wel zijn half-broer Caribert II en de partij die rond hem was gevormd, elimineren. Hij liet hem slechts een kleine strook rond Toulouse en bij diens dood in 632 verwierf hij ook dit laatste deel. In 631 vestigde hij zich definitief te Parijs, verstootte Gertrude onder het motto dat ze geen kinderen kon krijgen en trouwde de Neustrische Nantilde. Datzelfde jaar werd hij tijdens een tour door Austrasië in 630 verliefd op een jong meisje Ragentrude bij wie hij een zoon Sigebert verwekte die als Sigebert III koning van Austrasië werd. In 633 voerde hij een oorlog tegen de Wenden, een Slavisch volk onder gezag van een Samo, een Frank. Door geringe medewerking van de Austrasiërs voerde deze oorlog niet tot succes. Inmiddels bracht Nantilde ook een zoon ter wereld, Clovis, en Dagobert kwam met de Austrasische edelen overeen dat deze Clovis slechts Neustrië en Bourgondië zou erven. De laatste jaren voerde hij oorlog tegen Saksen en vooral tegen Gascogne. Tegen de laatste ondernam hij een expeditie die de bloem der edelen bevatte. Hoewel de expeditie met succes werd bekroond, werd vlak bij de Spaanse grens de hertog Arembert in een vernietigende hinderlaag gelokt, een feit waarin we één van de oorsprongen van de legende van het Roelantslied kunnen herkennen.
Hij had zes maîtresses, waaronder Ragnetrude, Ulfgonde en Berthilde

Dossier: