Stamboom van Hagenbeek

Vader: Otto von Anhalt
Moeder: Eilica von Sachsen

• Geboren: ± 1098
• Markgraaf
• Overleden: op 18 november 1170 (ongeveer 72 jaar oud) te Ballenstädt (Stendal [Duitsland])

der Bär, Albrecht I. v. Sachsen, 1120 Markgraf der Nordmark, 1134 Markgraf der Nordmark, 1136 Markgraf v.Brandenburg, 1138-1142 Herzog v. Sachsen. Erbte von seinem Vater nicht nur den reichen Allodialbesitz des Ballenstedter Hauses, sondern folgte seinem vater auch in den von diesem bisher verwalteten Reichsämtern, welche in mehreren Grafschaften des deutschen Schwaben- und Thüringergaues, sowie der wendischen Landschaften Serimund und Cierwisti bestanden. Noch während der letzten Regierungsjahre des Kaisers Heinrich V. wußte er durch eine Verbindung mit dem Schwabenherzoge Lothar seine Herrschaft über Teile der alten Ostmark und über die Mark Lausitz auszudehnen und erlangte, als nach Heinrichs Tode Lothar zum deutschen Könige gewählt wurde, von diesem die Belehnung mit jenen Grenzländern. Er begleitete dann den neuen König auf dessen unglücklichem Zuge nach Böhmen, fiel in der Schlacht bei Kulm (18.2.1126) in Gefangenschaft, ward aber in Folge des Friedensschlusses bereits Ende desselben Jahres oder zu Anfang des folgenden wieder in Freiheit gesetzt. Ehe mit Dietburg v.Henneberg? Albrecht de Beer (ca. 1098 - Stendal?, 18 november 1170) had een indrukwekkende politieke en bestuurlijke loopbaan, vestigde de vooraanstaande positie van het geslacht van de Ascaniërs en was door zijn veroveringen de feitelijke stichter van de mark Brandenburg.
Albrecht was de enige zoon van Otto van Ballenstedt en Eilika Billung van Saksen. Van zijn vader erfde hij in 1123 de titel van graaf van Ballenstedt en het familiebezit dat zich van de Harz tot aan de Mulde uitstrekte. Hij vestigde zijn hof in Aschersleben. Kort daarna benoemde hertog Lotharius van Saksen, de latere keizer, hem tot markgraaf van de Lausitz. Dit was een politieke zet van Lotharius tegen keizer Hendrik V. Hoewel Albrecht de functie daadwerkelijk kon uitoefenen moest hij de functie in 1131 weer opgeven. Lotharius was toen inmiddels keizer geworden en Albrecht nam deel aan zijn Italiaanse veldtocht van 1132/1133. Tijdens die veldtocht sneuvelde markgraaf Koenraad van Plötzkau van de Noordmark. In 1134 gunde Lotharius het markgraafschap van de Noordmark aan Albrecht. Enige jaren later gunde Lotharius het Albrecht ook om het graafschap Weimar-Orlamünde te erven van een verre neef (de keizer had bij gebrek aan directe erfgenamen het graafschap ook aan de kroon kunnen laten vervallen).
Albrecht gaf zijn oudste zoons belangrijke taken in het bestuur wanneer ze volwassen werden.
[........]
In 1180 verloor Hendrik het hertogdom Saksen en werd opgevolgd door Albrechts zoon Bernhard III van Saksen.