Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: ± 890 te Mellier
• Dame de Mellier
• Overleden: in 965 (ongeveer 75 jaar oud) te Grandson

Wapenschilden van Mellier

Wapenschild van de familie Mellier: Van zilver met drie leeuwen van keel (rood).

Wapenschild van de heren van Mellier, tak van de graven van Chiny: Van sinopel (groen) met drie palen van zilver en een schildhoofd van goud.

Historisch overzicht van het dorp Mellier

Mellier (in het Waals: Mâliè) is een deelgemeente van de Belgische gemeente L'Église, gelegen in het Waals Gewest in de provincie Luxemburg.

Inwoners: De bewoners van Mellier worden grèviès genoemd — een naam die klinkt als het dialect van het dorp. “Grèviès” betekent kleine aasvisjes (elritsen), vaak gevonden in lokale beken en rivieren.

Eerste vermelding in 763: Koning Pepijn schonk het klooster van Prüm (Duitsland, nabij Bitburg) immuniteit in “maslario palacio publico”, wat betekent dat de Karolingische koningen vanaf toen in Mellier een paleis bezaten voor overnachtingen en administratie.

In 888: Koning Arnulf bevestigde eigendommen in “Maslario” aan het klooster van Sint-Maria in Aken.

Mellier als zelfstandige gemeente: Voor de fusie van gemeenten in 1977 omvatte Mellier ook Thibessart en Rancimont. Aan het begin van de 19e eeuw (vanaf 1797) bevond het gemeentebestuur zich eerst in Thibessart, waardoor Mellier soms onder die naam verscheen in officiële documenten.

Ligging: Het dorp ligt aan de rivier Mellier, waaraan het zijn naam ontleent.

Paleis in de vroege middeleeuwen: Tijdens het hoge middeleeuwen werd er een paleis gebouwd in de bosreservaten van Mellier. Merovingische en vervolgens Karolingische vorsten trokken door de Ardennen, verbleven er en jaagden op wild. In 763 verbleef Pepijn de Korte, koning der Franken en vader van Karel de Grote, in het paleis van Mellier (Maslario palatio).

Vernietiging van het kasteel in 1474: Aan het einde van de middeleeuwen werd het kasteel verwoest. Het bestond uit één ruimte, l’aula genoemd (Latijn voor zaal), die diende als eetzaal, vergaderzaal en slaapruimte. Rond het centrale gebouw stonden kleine vakwerkhuisjes voor allerlei diensten, zoals de keuken, de stal en de kapel. Het personeel woonde niet in het kasteel, maar eromheen — zij vormden de basis van de omliggende dorpen.

Dossier: