Stamboom van Hagenbeek

Vader: Géraud I de Limoges
Moeder: Rothilde ou Rotgardis de Brosse

• Geboren: in 963 te Rochechouart
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=aimeric+i+ostefranc&n=de+rochechouart]]
• 1° Vicomte de Rochechouart 990
• Overleden: in 1036 (ongeveer 73 jaar oud)

De naam Rochechouart is verbonden met een van de oudste families van Frankrijk, die tot de 19e eeuw het kasteel bezat dat uitkijkt over de samenvloeiing van de Vayres en de Graine. Rochechouart ontleent zijn naam aan "Cavardus," die de rotsachtige uitloper bezette vóór de bouw van het kasteel in de 11e eeuw door de eerste burggraaf Aymerie Ostofrancus. Hij nam de naam van de plek aan: Roca Cavardi, die door de eeuwen heen en via grafische transcripties werd omgevormd tot Rochechouard en uiteindelijk Rochechouart.

Aimery Ostofrancus, vijfde zoon van Géraud, burggraaf van Limoges, en zijn vrouw Rothilde, was de eerste burggraaf van Rochechouart. Hij zou deze heerlijkheid van Rochechouart in Poitou hebben ontvangen als apanage.

Na de verovering van Blaye voor Guillaume IV, hertog van Guyenne, die hem daarmee beloonde, gaf dezelfde hertog hem ook de burggraafschappen Melle en Aunay, en de heerlijkheden Chabanais, Confolent, en Ruffec.

Door de stad en het burggraafschap Rochechouart, gelegen nabij de Vienne en de bron van de Charente, als apanage te ontvangen, nam Aimery de naam over, die aan zijn nageslacht werd doorgegeven. Hij wordt prins van Aquitanië genoemd in een charter van maart 1018, waarin hij en zijn vrouw Eve, samen met hun zoon Aimery, de helft van de kerk van Nieul schonken aan de abdij van Uzerche.

De geschiedenis van het kasteel begint rond het jaar 1000 met de versterking door de burggraaf van Limoges van een rotsachtige uitloper die uitkijkt over de Graine.

Het kasteel, waarvan de donjon dateert uit de 12e eeuw, en het grootste deel van het gebouw uit de 15e eeuw, bevindt zich boven de samenvloeiing van de Graine en de Vayres in de gemeente Rochechouart.

Tot 1470 was de heerlijkheid een leen van een jongere tak van de burggraaf van Limoges. Van de oude vesting resteert alleen nog de toegangspoort met ophaalbrug, die een van de torens uit de 13e eeuw bewaart.

Tijdens de Revolutie probeerden revolutionairen het kasteel te slopen. Ze slaagden er echter alleen in om de toppen van de twee torens af te breken die de zuidoostelijke gevel flankeren.

Het kasteel werd in 1836 door het departement gekocht, tijdens het bewind van Louis-Philippe. Het werd gerestaureerd in zijn oorspronkelijke staat.

Tussen 1858 en 1859 startte de restauratiecampagne, geleid door de dienst Monumenten, om het kasteel in te richten als onderprefectuur en gemeentehuis, onder het bewind van Napoleon III.

Dossier: