Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: ± 785 te Bourges (F)
• Religieuse à Saint-Benoit de Sarrazac
• Overleden: te Cahors

Bourges van de Merovingen tot de Capetingers

De Merovingische periode laat maar weinig sporen achter. De stad, die deel uitmaakte van het koninkrijk Aquitaine, werd in 731 door Karel Martel ingenomen, maar onmiddellijk terugveroverd door Eudes van Aquitaine. Pepijn de Eerste bestormde de stad in 762, vernietigde de stadsmuren en bracht Bourges onder in het koninklijke domein onder toezicht van zijn graven. De Karolingische periode daarentegen kende meer bloei, te oordelen naar de sporen die zijn achtergelaten, hoewel deze weinig bekend zijn. In deze tijd werden veel gebouwen gebouwd, wat wijst op een sociale, politieke en religieuze herorganisatie. Uit deze periode stamt de bouw van een Hôtel-Dieu en de eerste kathedraal van Bourges, op de plek van de huidige kathedraal, door Raoul de Turenne. Van dit gebouw blijft een Merovingische crypte over onder het koor van het huidige gebouw. Er wordt ook een paleis gebouwd op de plaats van de huidige prefectuur. Veel abdijen werden opgericht met steun van de koninklijke macht, zoals de abdij van Saint-Ambroix. Een eerste golf van kerken werd gebouwd, zoals de kerk van Saint-Paul.

In de twaalfde eeuw was Bourges de hoofdstad van een burggraafschap, tot de laatste burggraaf, Eudes d’Arpin, in 1101 zijn lenen voor 60.000 gouden sous aan de koning van Frankrijk verkocht om zijn kruistocht te financieren. Bourges werd zo onderdeel van het koninklijke domein, eigendom van de Kroon. Aartsbisschop Aimoin richtte in 1038 een diocesane vereniging op waarin alle mannen boven de vijftien jaar trouw zwoeren aan de Vrede van God. Hoewel dit weinig succesvol was, werd het in de twaalfde eeuw vervangen door een efficiënte diocesane gemeente, die al vóór 1108 bestond. Haar militie dwong in 1149 Renaud de Graçay het kasteel van Saint-Palais op te geven. Religieus belang en architectonische bloei.

De stad beleefde in deze tijd een nieuw gouden tijdperk, rond de bouw van de kathedraal en een nieuwe stadsomwalling onder leiding van koning Filips Augustus. Bourges was een belangrijk religieus centrum, hoewel het geen pelgrimsoord was. Veel invloedrijke geestelijken kwamen en gingen, sommigen met schitterende carrières tot zelfs het pauselijk ambt. De rivaliteit tussen lokale families zoals La Châtre en Sully, nauw verbonden met de koning, droeg bij aan het streven naar uitzonderlijke architectuur. Toen een stormnacht leidde tot een verwoestende brand in de kathedraal, besloot men in 1192 de bouw van een nieuwe kathedraal, gebaseerd op een origineel ontwerp. Deze kathedraal werd een zichtbaar manifest van de macht van de Berrichonse kerk, evenals van de Capetingse monarchie.

Van 1192 tot het midden van de vijftiende eeuw hield dit ambitieuze project de stad volledig in zijn greep. Grote branden in 1252 en 1353 stimuleerden de wederopbouw en de architectonische aanpassing van de stad rondom de ongeschonden kathedraal.