Hermenegildo Gutiérrez (ca. 850 - na mei 912), hij was een leidende figuur van de Galicische adel van de negende en tiende eeuw. Hij bezat uitgebreide bezittingen in Galicië en in het graafschap Portucalense. Hij was lid van de koninklijke curie van Alfonso III, bekleedde de hoogste positie aan het hof – die van koninklijke butler – en was graaf van Porto en heroveraar van Coimbra in 878. Zijn dochter Elvira was koningin-gemalin door haar huwelijk met Ordoño II van León, zoon van Alfons III.
Hij was de zoon van Gutierre, waarschijnlijk een edelman die de waardigheid van graaf had, en Elvira, die waarschijnlijk tegen het midden van de negende eeuw in Galicië woonden. De patroniemen van zijn ouders uit wie de familie Menéndez, een van de belangrijkste van de Galicisch-Portugese middeleeuwen, voortkomt, zijn niet bekend. Hij was de broer van graaf Aloito Gutiérrez, getrouwd met Argilo Aloítez en vader van verschillende kinderen, waaronder Gundesindo, bisschop van Santiago de Compostela, en Hermenegildo Alóitez, graaf van Présaras. Hij had mogelijk ook nog een andere broer, graaf Osorio Gutiérrez, genearch van de Galicische familie Osorio en grootvader van de gelijknamige graaf, Osorio Gutiérrez, die de "heilige graaf" werd genoemd.
Graaf Hermenegildo Gutiérrez komt voor in middeleeuwse documentatie uit het jaar 869 – toen hij samen met zijn schoonvader, graaf Gatón del Bierzo, optrad als een van de rechters in Astorga in een rechtszaak tussen de Asturische monarch en bisschop Mauro11— tot mei 912. Wanneer hij een schenking van zijn schoonzoon, koning Ordoño II, aan de kathedraal van Santiago de Compostela bevestigt. Hij was een van de trouwste medewerkers van koning Alfonso III, van wie hij butler was van 870 tot 880 en butler van het paleis vanaf 883.1Hij nam actief deel aan het politieke leven en de militaire operaties van de herovering, vooral aan de verovering en herbevolking van Coimbra en vervolgens, rond het jaar 895, sloeg hij de opstand neer van de nobele Witiza die in opstand was gekomen tegen de vorst. Vanaf 873 deelde hij ook het bestuur van de stad Porto, die in 868 door graaf Vimara Pérez was veroverd.12met diens zoon, Lucidio Vimaranes.
Met het antecedent van Vímara Pérez vertegenwoordigt Hermenegildo de Galicische adel die een grote impuls gaf aan de herovering, tot aan de rivier de Mondego in een tijd dat de christelijk-islamitische grens, in het midden van het schiereiland, nog op het hoogtepunt van Burgos lag en waarin Zamora pas in het jaar 893 als herbevolkt kon worden beschouwd. Deze mars naar het zuiden consolideerde een christelijke sociale ruimte op het grondgebied van Porto. Dit geografisch geavanceerde gebied moest zijn zelfverdediging organiseren door middel van een groeiende autonomie, de kiem van het toekomstige Koninkrijk Portugal.
De verovering van Coimbra was niet zomaar een herbevolking. Het was een geconsolideerde moslimkern die zich meer dan honderd kilometer ten zuiden van de dichtstbijzijnde christelijke kern bevond. Het behoorde niet langer toe aan Gallaecia, maar aan Lusitania in islamitische handen. In 878 werd het leger van koning Alfonso III, onder leiding van graaf Hermenegildo, geconfronteerd met moslimtroepen onder leiding van de emir van Córdoba Mohammed I, die een aanval op Porto was begonnen. De emir reageerde onmiddellijk en belegerde Hermenegild, die zich met succes en volhardend verzette tot de komst van versterkingen.
Na de troepen van de emir te hebben verslagen en de mosliminwoners van Coimbra en Porto te hebben verdreven, bezetten de christelijke troepen, onder leiding van Hermenegildo, uit beide steden, andere steden zoals Braga, Viseu en Lamego, met mannen uit Galicië. Coimbra, Lamego en Viseu werden in 987 opnieuw veroverd door Almanzor en pas in 1064 werden ze definitief heroverd door koning Ferdinand I van León.
In de opstand van de Galicische Doge Witiza tegen de koning van Asturië, Alfonso de Grote, bracht hij de Galicische adel bijeen die trouw was aan de Asturische monarch. Gedurende de zeven jaar waarin de opstand duurde, die de kroon van koning Alfonso en de eenheid van het koninkrijk in gevaar bracht, werd hij geconfronteerd met de aanvallen van Witiza en droeg hij er doorslaggevend toe bij dat hij de macht in Galicië niet overnam.
In 895 veroverde zijn leger Witiza en nam hem mee, geketend aan de aanwezigheid van de vorst. In ruil daarvoor ontving hij de geboden van de opstandeling en de titel van doge als vertegenwoordiger van de monarchie in Galicië, waaraan de graven gehoorzaamheid verschuldigd waren.
Hermenegildo trouwde met Hermesenda Gatónez, dochter van Gatón del Bierzo,16?2dan graaf in Astorga, die een volle neef van koning Alfonso III zou kunnen zijn geweest, aangezien zijn vader de zoon was van koning Ramiro I of zijn zwager als de broer van koningin Nuña.17De kinderen die ze kregen waren:
Arias Menéndez, graaf, gehuwd met Ermesenda Gundesíndez, ouders van Gunterico en Elvira Arias.
Elvira Menéndez, ze regeerde door haar huwelijk in 900 met de toekomstige koning van Galicië en León Ordoño II. De opeenvolgende Galicisch-Leonese koningen stammen af van zijn geslacht (vanaf Sancho Ordóñez).
Gutierre Menéndez, graaf, gehuwd met gravin Ilduara Ériz (dochter van graaf Ero Fernández en gravin Adosinda de Monterroso). Ze waren de ouders van verschillende kinderen, waaronder Saint Rosendo en graaf Munio Gutiérrez.
Enderquina Menéndez, gehuwd met Gundesindo Eriz.
Aldonza Menéndez —of Ildonza— gehuwd met Gutierre Osóriz, Graaf van Lorenzana, ouders van onder meer koningin Adosinda Gutiérrez, echtgenote van koning Ramiro II van León en graaf Osorio Gutiérrez, de heilige graaf genoemd, stichter van het klooster van Lorenzana.
Patruina Menéndez
Gudilona Menéndez, echtgenote van Lucídio Vimaranes, zoon van graaf Vimara Pérez y Trudildi
Laatst gewijzigd:
16 maart 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-93035
Gekopieerd!
