Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: ±

De Thuringische bond werd gevormd onder de "Noordzeegermaanse" volkeren. Aangezien de bond buiten het Romeinse Rijk bleef, wordt deze door geen enkele Latijnse kroniekschrijver vermeld; het beschrijven van hun protohistorie is daarom alleen mogelijk via de archeologische culturen die zijn gevonden op de gronden waar ze woonden.

Geformeerd na de dood van Attila in 453, namen ze de oorspronkelijke gronden van de confederatie van de Alemannen over toen deze laatste naar het zuiden migreerde. Het verdwijnen van het Hunnenrijk in dit gebied herstelde het eigen gezag van de Warnen en de Angelen, die een meerderheid-aristocratie vormden onder de anderen (Chauken, Juten, Friezen en Saksen). De eersten, wier naam werd verbonden aan die van het Werenofeld tussen de Saale en de Elster, waren bondgenoten van de tweede, die het Engilin-gebied ten zuiden van de Unstrut en het Friese veld bezetten. Zij vormden een soort staat die werd geregeerd door een eigen gewoonterecht, de Lex Angliorum en Werinorum hoc est Thuringorum ("Wet van de Angelen en de Varini, dat wil zeggen de Thuringers"), dat als basis diende voor de Karolingische kanselarij om in 802 en 803 de Lex Ribuaria en de Lex Saxonum op te stellen. Het territorium van dit kortstondige koninkrijk strekte zich uit van de Elbe en de Mulde in het oosten tot aan Hessen in het westen, van de Altmark in het noorden tot aan de Donau, ten zuiden waarvan de Ostrogoten hun regering hadden uitgebreid. Zolang deze staat profiteerde van de alliantie met de Ostrogoten onder het bewind van Theodorik, bleef het bestaan als een bufferstaat tegen de Franken.

Onvermijdelijk zou hun land later de naam Thüringen dragen. Gezien de samenstelling van de bond zijn deze landen waarschijnlijk die van het eerste hertogdom Saksen.