Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: ± 44 te Rome (I)
• Roi des Bretons 78 (Angleterre) Roi des Trinovantes,Roi de Silurie
• Overleden: in 99 (ongeveer 55 jaar oud) te Rome (I)

De Keltische volkeren van Zuid-Engeland.

De Trinovantes (of Trinobantes) is een van de machtigste Britse volkeren uit de protohistorie van Groot-Brittannië, vóór de Romeinse bezetting. Ze zijn bekend uit verschillende literaire bronnen: Julius Caesar (Commentaren op de Gallische Oorlog), Augustus (Res Gestae Divi Augusti), Tacitus (Annales) en, veel later, uit de compilaties van Geoffrey van Monmouth (Historia Regum Britanniae).

Hun territorium bevond zich ten noorden van de monding van de Theems, in de huidige graafschappen Essex en Suffolk. Hun hoofdstad Camulodunon lag op de locatie van de huidige stad Colchester, een van de veronderstelde locaties van Camelot.

Ze hadden als buren de Iceni in het noorden, de Catuvellauni in het westen en de Cantiaci in het zuiden.

In de 1e eeuw v.Chr. waren ze des te machtiger omdat ze zich hadden verbonden met hun buren, de Catuvellauni. Zo controleerden ze het gebied van Cantium (het huidige Kent). Volgens Caesar zou hun koning tijdens zijn eerste expeditie in 55-54 v.Chr. Imanuentius zijn geweest, maar dit wordt door geen enkele andere bron bevestigd. In die tijd was hun hoofdstad Braughing (Hertfordshire). Hij zou zijn afgezet door Cassivellaunos (Catuvellauni), die vervolgens de coalitie van de twee volkeren leidde. Tijdens de tweede Romeinse expeditie werd hij verslagen door Caesar, die hem verving door zijn zoon Mandubracius, die naar Gallië was gevlucht. De Trinovantes betaalden een tribuut aan Rome. De volgende vorst, bevestigd door numismatisch bewijs, was Addedomaros, die rond 20-15 v.Chr. de macht greep. Onder zijn heerschappij werd de hoofdstad verplaatst naar Camulodunon. Rond -10 suggereren munten uitgegeven in Camulodunum door Tasciovanos van de Catuvellauni een tijdelijke machtsovername, vóór de terugkeer van Addedomaros, mogelijk onder druk van de Romeinen. Zijn zoon volgde hem op tussen 10 en 5 v.Chr., maar kort daarna werden de Trinovantes uiteindelijk veroverd door Tasciovanus of zijn zoon Cunobelinos.

De Trinovantes verschijnen opnieuw in de geschiedenis tijdens hun deelname aan de opstand van Boudicca tegen het Romeinse Rijk in 60 na Chr.

Hun naam verschijnt opnieuw in de Middeleeuwen in de legende over de oorsprong van de naam Londen. Geoffrey van Monmouth beweert in zijn Historia regum Britanniae dat de naam is afgeleid van "Troi-novantum" of "Nieuw Troje", een legende waarin wordt beweerd dat Brittannië werd gesticht door Brutus van Brittannië en andere afstammelingen van de helden van de Trojaanse oorlog.

De eerste munten die aan hen kunnen worden toegeschreven, zijn van brons en dateren van 100 v.Chr. Rond -70 verschijnen gouden staters, en rond -50 verschijnen zilveren munten.

De stijl van hun rijke graven (zie het Aylesford-faciës) is van continentale oorsprong en bevestigt hun behoren tot de Belgische volkeren. De etymologie van hun naam bevestigt dit, aangezien de betekenis "heel nieuw" is, in de zin van "nieuwe aankomsten". Caradoc, genaamd Caradoc Freichfras ("sterke arm"), is een semi-legendarische figuur uit de 5e of 6e eeuw in Wales, veronderstelde voorouder van de koningen van Gwent. Hij wordt ook genoemd in de Arthur-legende als Caradoc Briefbras ("korte arm"), een van de ridders van de Ronde Tafel.