Stamboom van Hagenbeek

Vader: Ibor Winnilien de Lombardie
Moeder: NN

• Geboren: te Milaan
• Prince des Lombards

De Lombarden (of meer precies, de Langobarden) zijn al heel lang bekend bij de Romeinen: in feite noemt de historicus Tacitus hen al in 98 in zijn werk over de Germanen, Germania. Toch blijven de Lombarden verschillende eeuwen in de schaduw en is hun geschiedenis van vóór de 5e eeuw zeer slecht bekend. Het Lombardische volk neemt niet deel aan de invasies en barbaarse migraties van de 4e en 5e eeuw. Hun eigen late mondelinge traditie (de Origo Gentis Langobardorum) beschrijft hoe de Lombarden hun Scandinavië verlieten, geleid door twee broers, Ibor en Agio, en hoe ze zich vestigden in Centraal-Europa.

Het verklaart ook de etymologie van hun naam, de "Lange Baarden": deze laatste zou door de god Wotan aan de kleine stam van de Winilli (die gewoon "Krijgers" betekent) zijn gegeven, nadat de vrouwen van deze stam hun haar hadden afgeknipt en als valse baarden hadden gebruikt; de list, ingegeven door Freia, was bedoeld om het aantal krijgers van de stam te vergroten die geconfronteerd werden met een invasie van talrijkere Vandaalse krijgers. De Lombarden beschouwden zichzelf als de favorieten van de god Odin. Het werk is gemodelleerd naar het verhaal van de migratie van de Goten (zoals verteld door de historicus van dit volk, Jordanes) en kan ook worden vergeleken met het verhaal van de migratie van de Angelen, Juten en Saksen naar het eiland Groot-Brittannië zoals verteld in de Angelsaksische Kroniek. Daarom moet de hypothese van de Scandinavische oorsprong en de etymologie van de Lombarden met de grootste omzichtigheid worden beschouwd vanwege het mythologische karakter van de Lombardische traditie.