Stamboom van Hagenbeek

Vader: Sigisbert I de Cologne des Francs Ripuaires
Moeder: Rodelinde De Francie de Limoges

• Geboren: ± 475 te Keulen
• Roi Francs Rhenans
• Overleden: in 508 (ongeveer 33 jaar oud)

Clodéric, geboren rond 485 en gestorven in 508, was een koning van de Franken (Rijnfranken) in Keulen van 507 tot 508. Hij was de zoon van Sigebert de Kreupele, koning van de Franken in Keulen.

Gregorius van Tours vertelt dat Clodéric aan de zijde van Clovis I vocht in de slag bij Vouillé tegen de Visigotische koning Alarik II. Enige tijd na de campagne stuurt Clovis een bericht naar Clodéric waarin hij zegt dat als Sigebert zou sterven, Clodéric zowel het koninkrijk als zijn vriendschap zou erven. Clodéric organiseert vervolgens de moord op zijn vader. Maar Clodéric wordt kort daarna vermoord door de gezanten van Clovis, die vervolgens het koninkrijk Keulen overneemt.

Maar Georges Bordonove is verbaasd over dit verhaal. Hij merkt op dat Clovis niet zulke omwegmiddelen heeft gebruikt om andere Frankische koningen uit te schakelen: hij valt Chacaric aan, neemt hem gevangen, evenals zijn zonen, en laat hen respectievelijk tot priester en diaken wijden, waarna hij zich bedenkt en hen laat executeren, uit angst voor een toekomstige opstand. Voor Ragnachaire, koning van Kamerijk, valt hij hem rechtstreeks aan, nadat hij een deel van zijn leger heeft omgekocht, neemt Ragnachaire en zijn broer Richer gevangen en laat hen executeren. Vervolgens laat hij een andere koning, Ragnomer, doden.

Men kan beargumenteren dat Clovis geen wrok koesterde tegen Clodéric, terwijl hij dat wel had tegen Chacaric en Ragnachaire, maar Gregorius van Tours noemt geen bijzondere wrok jegens de zoon van Chacaric, Richer of Ragnomer.

Na de dood van Clodéric kiezen en verheffen de Rijnfranken Clovis vrijwillig tot koning, en tonen ze bijzondere trouw aan Thierry I na de verdeling van het Frankische koninkrijk in 511, met uitzondering van de episode van de opstand van Mundéric in 534.

Het lijkt twijfelachtig dat de Rijnfranken zo'n trouw zouden hebben getoond als Clovis de moordenaar van twee van hun koningen was geweest. Godefroid Kurth, gevolgd door Georges Bordonove, stelt een andere interpretatie van deze episode voor: terwijl Clodéric Clovis helpt om Aquitanië te veroveren na de overwinning bij Vouillé, wordt Sigebert vermoord in een hinderlaag in het Bos van Buconia.

Clodéric keert haastig terug om als koning erkend te worden, maar sterft kort daarna, mogelijk gedood tijdens de onrust die volgde op de dood van zijn vader. Omdat hij geen volwassen kinderen had om hem op te volgen, ontstond er anarchie in Keulen, en Clovis ging erheen om een einde aan te maken. Daarbij liet hij zich door de Franken tot koning van Keulen kiezen. Voor het volk bleef de eerste moord mysterieus, en de geruchten, die wilden weten wie er baat bij had, beschuldigden vervolgens Clodéric van het laten vermoorden van zijn vader, en daarna Clovis van dezelfde misdaad tegen Clodéric. Deze geruchten werden enkele decennia later overgenomen door Gregorius van Tours.

De geschiedenis van Clodéric en Clovis is werkelijk intrigerend. Clodéric, bijgenaamd "de Paricid", regeerde over de Ripuarische Franken in Keulen van 507 tot 508. Volgens Gregorius van Tours vocht hij samen met Clovis tijdens de slag bij Vouillé tegen de Visigotische koning Alarik II. Clodéric zou toen een complot hebben gesmeed om zijn vader, Sigebert de Lamme, te vermoorden om de troon te erven, aangespoord door Clovis.
Niet lang daarna werd Clodéric zelf vermoord, mogelijk door gezanten van Clovis. Clovis maakte van de gelegenheid gebruik om naar Keulen te gaan, een einde te maken aan de anarchie die heerste, en zich tot koning te laten verkiezen door de Franken. De geruchten van die tijd beschuldigden Clodéric ervan zijn vader te hebben vermoord en Clovis van het doden van Clodéric. Deze periode wordt gekenmerkt door complexe intriges en machtsstrijd, en de verslagen van Gregorius van Tours bieden een fascinerende kijk op deze gebeurtenissen.