De Bourgondiërs zijn een Germaans volk dat behoort tot de Oost-Germaanse tak en waarschijnlijk afkomstig is van het eiland Bornholm in de Oostzee. De naam van dit volk verschijnt voor het eerst in de eerste eeuw na Christus, onder de pen van Plinius de Oudere. Deze Romeinse schrijver lokaliseerde hen toen aan de Oder, in het huidige Polen. Het Bourgondische volk nam deel aan de invasies en migraties aan het einde van de oudheid en het begin van de middeleeuwen, een periode waarin zij zich blijvend vestigden in het zuidoosten van Gallië als een federatief volk van het Romeinse Rijk.
Aan het einde van de 5e eeuw, profiterend van de ineenstorting van het West-Romeinse Rijk, stichtten de Bourgondiërs een koninkrijk dat zich uitbreidde naar het huidige Romandië in Zwitserland en het zuidoostelijke kwart van Gallië. Vanaf 534 werd het koninkrijk van de Bourgondiërs geïntegreerd in het koninkrijk van de Merovingische Franken, waarbij het aan het einde van de 6e eeuw de naam regnum Burgundiæ ("koninkrijk Bourgondië") aannam, waaruit de huidige naam Bourgondië is ontstaan.
Het Bourgondische particularisme, gebaseerd op het tolerante en vaardige interetnische harmonisatiebeleid van de Bourgondische koningen, met name Gondebaud, de promotor van de wet gombette, zette zich voort in de middeleeuwen en leidde tot een "Bourgondisch nationaal gevoel", volgens de uitdrukking van Maurice Chaume.
Relaties:
Relatie met onbenoemde persoon
Laatst gewijzigd:
19 februari 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-92499
Gekopieerd!