Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: ± 318
• Iudex Maximus
• Overleden: in 381 (ongeveer 63 jaar oud) te Constantinopel

Zijn koninkrijk strekte zich uit over Zuid-Frankrijk (verloren in 507 aan de Franken) en over het Iberisch schiereiland (verloren in 711 aan de moslims).

Atanaric II, zoon van Aoric, was minstens twee decennia lang de leider van de Tervingen en andere Visigotische stammen, en een onbetwiste koning van de Visigoten gedurende het laatste jaar van zijn leven.

Als rivaal van Fritigern, een andere leider van de Visigoten, verschijnt Atanaric voor het eerst in de geschiedenis in 369, toen hij tegenover Valens, keizer van het Oosten, stond en er uiteindelijk in slaagde een vredesverdrag te ondertekenen dat gunstig was voor zijn volk.

De betekenis van de naam Atanaric is Atha=nobel en Reik=heerser, koning. Hij werd echter gekozen als Iudex Maximus, dat wil zeggen koning van alle Visigoten.

Tijdens zijn regering werden de Visigoten geconfronteerd met religieuze kwesties. Hoewel velen van hen zich in de 3e en 4e eeuw tot het Arianisme hadden bekeerd, hield Atanaric vast aan de oude heidense religie van de Germanen.

Fritigern, zijn rivaal, die Ariaan was, kreeg de steun van Valens, die zijn overtuigingen deelde. In 376 stond Valens de aanhangers van Fritigern toe de Donau over te steken en zich op Romeinse bodem te vestigen om de Hunnen tegen te houden, die de Ostrogoten onlangs hadden verslagen en de Visigoten onder druk zetten om Dacië te verlaten.

De aanhangers van Atanaric werden aan hun lot overgelaten, maar velen van hen slaagden erin de rivier op eigen kracht over te steken. Na de grote overwinning op de Romeinen in de slag bij Adrianopel in 378, stond Fritigern aan het hoofd van de meerderheid van de Visigoten, maar stierf een jaar later, waardoor Atanaric koning van de hele Visigotische natie kon worden.

Atanaric was de eerste buitenlandse koning die met koninklijke eer werd ontvangen in de nieuwe hoofdstad Constantinopel, kort voordat hij in 381 stierf. Hij had daar een verdrag onderhandeld met de nieuwe keizer, Theodosius I, die de Visigoten omvormde tot foederati, officieel bondgenoten van Rome, waardoor ze zich op Romeins grondgebied konden vestigen.

Hoewel Atanaric enkele weken later stierf, werd het verdrag gerespecteerd tot de dood van Theodosius I in 395.

Hij was de machtigste van de drie "rechters" die de drie groepen Visigoten leidden aan het einde van hun vestiging in Dacië. Hij vervolgde de christenen in Dacië met grote felheid (364-376). Daardoor raakte hij in een burgeroorlog verwikkeld met zijn rivaal Fritigern. Uiteindelijk, verslagen door de Hunnen, vluchtte hij naar de Transsylvanische bergen.
Hij overleed op een leeftijd van ongeveer 63 jaar.