L'Alanië was een middeleeuws koninkrijk bevolkt door de Alaniërs, gelegen in de noordelijke Kaukasus, ongeveer op de huidige locatie van Circassië en Noord-Ossetië-Alanië. Het bestond van de 8e eeuw tot het werd vernietigd door de Mongolen in 1238-1239. De hoofdstad was Magas en dit koninkrijk beheerste een belangrijke handelsroute door de Darialpas.
L’Alanië fungeerde als bufferstaat tijdens de Arabisch-Byzantijnse oorlogen en de Arabisch-Chazaarse oorlogen. Theophanes de Belijder vermeldde dat Leo III de Isauriër begin 8e eeuw daar verbleef om een alliantie te smeden met de koning van de Alaniërs.
Het resultaat van de alliantie tussen de Alaniërs en de Chazaren was hun onderwerping aan de laatsten. De Alaniërs steunden hun bondgenoten, de Chazaren, tijdens een oorlog met de Byzantijnen in de 9e eeuw. In de loop van de 10e eeuw kwamen de Alaniërs geleidelijk onder Byzantijnse invloed en bekeerde hun leider zich tot het christendom.
Na de val van de Chazaren aan het einde van de 10e eeuw, gingen de Alaniërs een alliantie aan met de Byzantijnen en de Georgiërs om zichzelf te beschermen tegen noordelijke steppevolken zoals de Petsjenegen en de Komanen.
De alliantie tussen de Georgiërs en de Alaniërs bereikte een hoogtepunt in 1187 met het huwelijk van de Alanische prins David Soslan en koningin Tamar van Georgië.
L'Alanië, Georgië en het vorstendom Vladimir-Soezdal werden aan het einde van de jaren 1230 door de Mongolen binnengevallen. De oorlogen van Timoer Lenk in de 14e eeuw brachten een dodelijke slag toe aan L'Alanië en decimeerden haar bevolking.
Laatst gewijzigd:
25 februari 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-91758
Gekopieerd!
