Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: in 470
• Emperor of Brittany in Welsh, Prince de Cornouaille (478-544) Roi de Bretagne (vers 513-544)
• Overleden: in 544 (ongeveer 74 jaar oud)

(Budig ap Erich (Welsh) de Cornouaille) (Budicius (Latijn) de Cornouaille) (Budick (Engels) de Cornouaille), bondgenoot van Macliau, graaf van Cornwall, koning van Bretagne in 490. Volgens Ogée zou hij getrouwd zijn met Anau med, de zus van St-Téliave, voordat hij zich in Dol vestigde. Hij zou in Engeland zijn overleden.
Bronnen: B.Yeurc'h

Budic, die naar Groot-Brittannië was gevlucht om te ontsnappen aan de vervolgingen van Eusèbe, werd toen door de Bretons teruggeroepen en keerde in 490 terug naar het vasteland met de dochter van de koning van Groot-Brittannië, met wie hij was getrouwd, en de kinderen die zij hem had gegeven. De Saksen hadden Nantes nog niet kunnen veroveren, dat ze belegerd hielden; Budic dwong hen zich terug te trekken. Maar de legendarische verhalen verklaren hun terugtocht anders: ze vertellen dat, door de wonderbaarlijke kracht van Sint-Donatien en Sint-Rogatien, er om middernacht witte geesten voor de belegeraars verschenen, en dat ze zo'n schrik onder hen verspreidden dat Marchill, hun generaal, zich haastte om het beleg op te heffen en zich enkele dagen later tot het christendom bekeerde.

Toen deze gebeurtenissen plaatsvonden, had Clovis al een groot deel van Gallië onderworpen, maar hij had tot dan toe geen wetten kunnen opleggen aan deze Armoricanen die al meer dan een eeuw hun onafhankelijkheid verdedigden. Niet in staat om door geweld succes te behalen, begon hij onderhandelingen met Budic, in de hoop dat het na de dood van deze prins makkelijker zou zijn om zijn staten binnen te vallen. Historici bevestigen bijna algemeen dat Clovis, moe van het wachten op de dood van de Bretonse monarch, hem liet vermoorden. Dit feit wordt weinig betwist; maar de graaf Daru, auteur van een uitstekende geschiedenis van Bretagne, weerlegt de verovering van deze provincie door de Frankische monarch met een zeer logisch betoog, waarbij hij stelt dat de beschrijving van deze invasie alleen gebaseerd is op een fout van Gregorius van Tours. Op het moment dat Clovis een beweging naar Armorica wordt toegedicht, zegt de moderne historicus, leed hij bij Arles een nederlaag die hem uitgeschakeld moet hebben om vijandelijkheden in het westen te ondernemen.

Het wordt echter algemeen aangenomen in de geschiedenis dat de Friezen en de Franken Armorica bezetten tijdens het leven van Clovis, en men denkt dat hun leider Corsolde was, die uiteindelijk de controle over het land behield, aangezien het rond 511 werd verdeeld onder Childebert. Vanaf die tijd hadden de verschillende Bretonse prinsen aan het Franse hof alleen de titel van graaf."

La Loire historique, pittoresque et biographique Par Georges Touchard-Lafosse