Stamboom van Hagenbeek

Vader: Etienne de Bolbec
Moeder: NN

• Geboren: circa 1021 te Bolbec

Wapen van de stad Bolbec

In keel (rood) met drie zilveren weefspoelen, met een opgenaaide blauwe schildhoofd beladen met drie gouden lelies.

Archeologische vondsten maken het mogelijk te bevestigen dat Bolbec sinds de vroegste oudheid bewoond is. De eerste bekende heer was Osbern de Bolbec (rond 992) en de laatste was de hertog van Charost, gestorven op het revolutionaire schavot. De stad werd bezet door de Pruisen tijdens de oorlog van 1870. Het verleden van Bolbec is sterk getekend door de textielindustrie, die lange tijd de economische motor van de stad was. Bolbec ontwikkelde zich dankzij de vele molens langs de rivier die door de stad stroomt. Deze molens, veertien in aantal rond het midden van de 14e eeuw, maakten de ontwikkeling van de textielindustrie mogelijk, aangezien deze gebruik maakte van water, en later stoom, om haar machines aan te drijven. Tegenwoordig blijven er slechts drie molens over: één bij de bron van de rivier binnen het terrein van de Oril-fabriek, één bij Vallot en de laatste in de Papavoine-steeg.

Aan het einde van de 18e eeuw vestigden zich talrijke fabrikanten in Bolbec om "indiennes" (bedrukte katoenen stoffen) te produceren. Aan de vooravond van de Franse Revolutie telde Bolbec bijna 18 manufacturen. In 1806 waren er 27 indienne-fabrieken in Bolbec, met ongeveer 800 arbeiders. Het belang van de textielindustrie in de vallei van Bolbec werd toen erkend door de staat, enerzijds door de oprichting van de Kamer van Kunsten en Manufacturen in 1806 (die later de Kamer van Koophandel en Industrie zou worden), en anderzijds door de oprichting van de Raad van Arbeidsrecht (Conseil des Prud’hommes) in 1813.

Maar in de loop der jaren kreeg de textielindustrie te maken met economische crises. Aan het einde van de 19e eeuw bleef er nog slechts één indienne-fabriek over. Deze sloot definitief in 1956. Het laatste weefatelier sloot in 1986.

De stad Bolbec, de grootste van de agglomeratie Caux Seine, ligt stroomopwaarts in de vallei van de Commerce. Deze rivier ontspringt daar, stroomt vervolgens door Lillebonne en mondt uit in de Seine. De rivier krijgt pas vanaf Lillebonne de naam "Commerce"; stroomopwaarts, waar Bolbec ligt, draagt zij een oudere naam: Le Bolbec of de rivier van Bolbec. Gelegen in het hart van drie valleien, biedt de stad een reeks kleine steegjes omzoomd met karaktervolle woningen.

De gemeente ligt in de natuurlijke regio van het Pays de Caux.

De naam van de plaats is gedocumenteerd in de vorm Bolebec vanaf het einde van de 11e eeuw, en verschijnt in varianten zoals Bolebec, Bollebec, Bulebec, enzovoort, tot aan Bolbec in de 18e eeuw.

Het betreft een middeleeuwse toponymische vorming met het achtervoegsel -bec, een veelvoorkomend element in de hydronymie en toponymie van Normandië. Dit element duidt op een beek of waterloop, en werd oorspronkelijk toegepast op de rivier van Bolbec. Het is dus een geval van naamsoverdracht van de rivier naar de hoofdplaats aan haar oevers, zoals bij Dieppe, Fécamp, Eu, enzovoort. Het toponymische achtervoegsel bec komt van het Oud-Noorse bekkr (“beek, waterloop”), vergelijkbaar met Orbec, Caudebec, Foulbec, Le Bec, enz.

De aard van het eerste element (Bol-) is niet met zekerheid vastgesteld. Jean Adigard des Gautries stelde het Oud-Noorse bolr (“boomstam”) voor als verklaring, dus een appellatief. Albert Dauzat volgde hem, maar gaf de voorkeur aan het Oud-Noorse bol (“boerderij”).

Deze verklaringen komen echter niet helemaal overeen met de aard van de herhaalde oude vormen (Bolebec, Bollebec). Daarom geeft François de Beaurepaire de voorkeur aan een persoonsnaam: de Oud-Noorse naam Bolli. Men vindt inderdaad soms het achtervoegsel bec in Normandië in combinatie met een persoonsnaam, zoals bij Carbec. Waarschijnlijk is het dezelfde Bolli die ook aan de oorsprong ligt van Bolleville, 8 km verderop, waarvan er ook varianten bestaan in Manche en Eure.