Stamboom van Hagenbeek

Vader: Guillem de Gellone graaf van Razès
Moeder: Cunigunde d' Herbauges de France

• Geboren: in 795
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=bernard+le+veau&n=du+perigord]]
• Overleden: op 16 juni 844 (ongeveer 49 jaar oud) te Toulouse

Bernard de Septimanie was de oudste zoon van Guillaume de Gellone, een hooggeplaatste Frankische edelman en neef van Karel de Grote. Opgevoed aan het keizerlijke hof kreeg hij onderwijs van Benoît d'Aniane. In 824 trouwde hij in Aken met Dhuoda, een aristocrate uit Austrasië en dochter van Sanche Loup.

In 812 kreeg zijn broer Gaucelme het graafschap Roussillon toegewezen, dat eerder door hun vader Guillaume was bestuurd. Gaucelme raakte echter in conflict met Bera, de machtige graaf van Girona, Besalú, Barcelona, Razès en Conflent, die een Gotenpartij leidde die vrede nastreefde met de moslims van het emiraat Córdoba. In februari 820 maakte Gaucelme gebruik van de moeilijkheden van Bera, die werd uitgedaagd door García Galíndez van Aragón, gesteund door de moslims Banu Qasi en de Basken van Pamplona. Bera werd voor de keizer gedaagd en ontheven van zijn functie. Het graafschap Barcelona en andere gebieden werden aan de Frankische Rampon toegewezen, die neutraal was tussen beide partijen.

Na Rampons dood in 826 verkreeg Bernard van Lodewijk de Vrome de graafschappen Barcelona en Girona. Kort na zijn benoeming moest hij een opstand bestrijden, geleid door Aisso, die gesteund werd door de emir van Córdoba, Abd al-Rahman II. In juni 827 belegerde Ubayd Allah, een generaal van de emir, Barcelona en richtte vernielingen aan in de omgeving. Bernard wist uiteindelijk, zonder hulp van het hof, de vijanden te verdrijven, wat zijn prestige aanzienlijk vergrootte.

In 828 werden de graafschappen Razès en Conflent aan Gaucelme toegewezen, en Bernard kreeg het graafschap Narbonne met de titel van hertog van Septimanië. In 829 werd Bernard kamerheer aan het hof van Lodewijk de Vrome, maar viel hij ten prooi aan een lastercampagne. Hij werd beschuldigd van een affaire met keizerin Judith van Beieren en moest vluchten naar Barcelona toen de zonen van Lodewijk in opstand kwamen. In de jaren daarop herwon Bernard zijn functies en titels door zijn loyaliteit aan Lodewijk de Vrome te tonen. Na de dood van de keizer werd Bernard echter gearresteerd door Karel de Kale en geëxecuteerd in Toulouse in 844.


Bernard, zoon van Guillaume [de GELLONE], graaf van Toulouse, markies van Septimanie en zijn eerste vrouw Cunigundis (ongeveer 795 - geëxecuteerd in Toulouse Saint-Sernin, [jan/juni] 844). De Vita S. Willelmi noemt "Bernardo" en "Gaucelino" als zonen van Guillaume. Een charter van 14 december 804 (alternatief: 15 december 804) van "Willelmus Comes" voor de stichting van het klooster van Gellone, vermeldt zijn kinderen. Bernard wordt slechts in één versie genoemd.
Flodoard refereert aan "Bernardo Comiti Tolosano, propinquo suo [Teodulfo Comite]". Thegan's Vita Hludowici Imperatoris beschuldigt "quondam Duce Bernhardo, qui erat de stirpe regali" van een vermeende schending van "Iudith Reginam", maar noemt dit laster. Hij was graaf van Autun tot 830 en markies van Septimanie tot 831. Bernard werd aangesteld als graaf van Barcelona in 827 of eerder.
Einhard's Annales noemen hem "Bernhardus BARCINONAE Comes" in 827. In 829 werd hij Camerarius (kamerheer) aan het hof van keizer Louis I, maar hij "misbruikte roekeloos de keizerlijke macht". In april 830 werd hij door de zonen van de keizer naar Septimanie verbannen na een opstand.

In 844 werd Bernard door Karel de Kale beschuldigd van verraad. Hij werd ter dood veroordeeld en geëxecuteerd in Toulouse.

Hij trouwde op 24 juni 824 in Aken met Dhuoda [Doda], dochter van onbekenden (-na 2 feb 843). Volgens haar Handboek schreef Dhuoda dit in 843 als instructies voor haar zoon. Bernard en Dhuoda hadden drie kinderen:

Guillaume de Septimanie (geboren op 29 november 826), graaf van Agen. Hij werd in 850 in Barcelona onthoofd, net als zijn vader, vanwege zijn poging de Spaanse Mark en Barcelona te veroveren

Bernard "Plantevelue" (geboren op 22 maart 841 in Uzès, overleden tussen 20 juni 885 en augustus 886), graaf van Auvergne.

Roselinde [Regilindis] , die trouwde met graaf Vulgrin I van Angoulême.

Bernard de SEPTIMANIE (geboren rond 795, gestorven in 844 in Toulouse) was een aristocraat uit de Karolingische tijd. Hij speelde een belangrijke rol in zowel Aquitanië als de Spaanse Mark, maar ook aan het keizerlijke hof van Lodewijk de Vrome. Hij was betrokken bij de conflicten van de periode 830-843 en werd uiteindelijk geëxecuteerd op bevel van Karel de Kale. Bernard was de zoon van graaf van Toulouse en hertog van Aquitanië Guillaume de Gellone (overleden in 812) en diens eerste vrouw Cunégonde.

Hij bekleedde de volgende functies:

Graaf van Toulouse en Autun,

Markies van Septimanië,

Graaf van Barcelona (van 826 tot 831/832).

Bernard werd in 820 door de keizer aangesteld als markies van Septimanië. Aan het hof profiteerde hij van de begeleiding van Benoît d'Aniane (overleden in 821), een goede vriend van zijn vader. In 824 trouwde hij in Aken met Dhuoda, een aristocrate uit Austrasië.

In 826 verdedigde Bernard Barcelona tegen een aanval van de emir van Córdoba. Lodewijk de Vrome stuurde versterkingen onder leiding van Hugues de Tours en Matfrid van Orléans, maar deze faalden en werden door de keizer ontslagen. Deze gebeurtenis bracht Bernard terug naar Aken, waar hij een belangrijke figuur aan het hof werd. Tijdens de Assemblee van Worms in 829 benoemde Lodewijk Bernard tot kamerheer en belastte hem met de opvoeding van zijn zoon Karel.

Op dat moment leefde Bernard niet samen met Dhuoda, die hij in het zuiden, in Uzès, had achtergelaten. Daar schreef zij het beroemde Handboek voor mijn zoon. Bernard werd echter het doelwit van aanvallen van tegenstanders van Judith van Beieren, geleid door Lotharius en Wala, die een lastercampagne tegen hen organiseerden.
De opstand van Lodewijks zonen in 830 dwong Bernard zich terug te trekken naar Barcelona. In 832 ontnam Lodewijk hem zijn hertogdom, maar gaf het in 834 terug omdat Bernard hem had gesteund tegen zijn opstandige zonen. Onder Karel de Kale steunde Bernard echter de rebellie van Pepijn II van Aquitanië, waarvoor hij werd veroordeeld tot de doodstraf. Hij werd geëxecuteerd in Toulouse en het graafschap Autun ging over naar Robert de Sterke.