Van de 9e tot de 13e eeuw speelden de Comborn, afkomstig uit de Vézère-vallei, een actieve rol in de kruistochten en de Frans-Engelse oorlogen. Ze verkregen uitzonderlijke privileges van de Franse koningen. In de eerste helft van de 14e eeuw kwam de vicomté onder beheer van de graven van Comminges, machtige feodale heren uit de Pyreneeën, voordat het 94 jaar lang werd overgedragen aan de familie Roger de Beaufort. Deze familie bracht twee pausen van Avignon voort: Clemens VI en Gregorius XI, en twee vicomtes: Guillaume III Roger de Beaufort en Raymond de Turenne, evenals twee vicomtessen: Antoinette de Turenne en Éléonore de Beaujeu.
Van 1444 tot 1738 was de vicomté in het bezit van de familie La Tour d'Auvergne. Op hun hoogtepunt werd Henri de La Tour d'Auvergne, een bondgenoot en wapenbroeder van koning Hendrik IV, hertog van Bouillon en prins van Sedan. Zijn zoon Henri, maarschalk van Frankrijk, kreeg de bijnaam "grote Turenne".
De Reformatie en de godsdienstoorlogen
Onder de familie La Tour d'Auvergne ging de vicomté over naar de Reformatie. Het calvinisme verspreidde zich via de schippers van de Dordogne. Na de Bartholomeusnacht in 1575 sloot Henri de La Tour zich aan bij Hendrik van Navarra. Turenne werd een belangrijk centrum voor de godsdienstoorlogen en later voor de opstanden van de Fronde.
Het einde van de onafhankelijkheid Op 8 mei 1738 werd Turenne verkocht aan Lodewijk XV om de gokschulden van Charles-Godefroy, de laatste vicomte van de La Tour d'Auvergne-familie, af te betalen. Dit betekende het einde van de quasi-onafhankelijkheid van het laatste Franse leengoed. De inwoners, nu onderdanen van Lodewijk XV, werden onderworpen aan belastingen, en de koning beval de ontmanteling van de vesting. Tijdens de Franse Revolutie verloor Turenne zijn status en werd het de zetel van een koninklijk baljuwschap.
Van middeleeuwse dorpen tot castelnaus Aan het einde van de vroege middeleeuwen ontstonden de nederzettingen die nog steeds de basis vormen van veel dorpen in Frankrijk. Tussen de 11e en 12e eeuw concentreerde de bewoning zich rond kastelen en kerken.
Deze versterkte nederzettingen, bekend als "castra", "castet" of "castelneaux", waren vaak defensief gelegen op hoogten en bestonden uit dichtbevolkte gemeenschappen.
Voorbeelden zijn:
Ronde dorpen zoals Fourcès in de Gers.
Langgerekte dorpjes op heuveltoppen zoals Biran in de Gers.
Dorpen in concentrische cirkels met terrassen die onder een kasteel liggen.
Deze nederzettingen waren meestal goed georganiseerd en gecoördineerd, en vormen de historische basis voor veel huidige dorpen in Frankrijk.
Laatst gewijzigd:
14 april 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-89317
Gekopieerd!
