Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: circa 1040
• Dame de Château-ganne (La Pommeraye)
• Overleden: in 1066 (ongeveer 26 jaar oud)

Château Ganne

Ligging en oorsprong

Gelegen in La Pommeraye, in het departement Calvados, binnen de regio die bekendstaat als La Suisse Normande.

De naam “Château Ganne” werd pas in de 18e eeuw toegekend; voordien stond het bekend als het kasteel van La Pommeraye.
Sommigen vermoeden dat het de motte is die afgebeeld staat op de Tapijt van Bayeux.

Het kasteel bestaat uit drie opeenvolgende omheinde zones: een eerste en tweede voorburcht, gevolgd door de hoofdburcht.
Verdediging bestond uit natuurlijke hellingen, grachten, aarden wallen en houten palissades.

Archeologische vondsten tonen:
Een residentieel gebouw met ramen voorzien van glas (een zeldzaamheid in die tijd).

Een domestiek gebouw met een broodoven, daterend uit de 10e eeuw.

Een kapel, voor het eerst vermeld in 1167, met kleurrijke muurschilderingen en hergebruikte gebeeldhouwde stenen.

De torenpoort heeft kalkstenen pijlers en visgraatmetselwerk in schist.

De hoofdburcht is ovaalvormig (65 x 45 meter) en ommuurd. In de 19e eeuw werd het terrein omgevormd tot een romantisch park, wat bijdroeg aan de geboorte van de legende rond Ganelon, de verrader van Karel de Grote.

Tot de 12e eeuw in handen van de heren van La Pommeraye.

In 1180 geconfisqueerd door Henri II Plantagenêt, koning van Engeland.

Later eigendom van de familie Fontaine tot in de 14e eeuw.

In 2003 werd het terrein aangekocht door het departement Calvados, en sinds 2000 is het beschermd als historisch monument.

Van 2004 tot 2011 leidde Anne-Marie Flambard Héricher archeologische opgravingen.

De oudste resten dateren uit de 10e eeuw, voorafgaand aan de stenen gebouwen stonden er houten hutten.

De site is nu geclassificeerd als gevoelig natuurgebied.

Raoul I de La Pommeraye vocht mee met Willem de Veroveraar en kreeg land in Devon en Somerset.

De familie stichtte de abdij van Le Val in de naburige parochie van Saint-Omer.

Volgens de overlevering stond er al in de tijd van Karel de Grote een fort op deze plek, langs de oude route naar Bretagne.

De ruïnes, omgeven door bos, vormen een romantisch decor dat aanleiding gaf tot verhalen zoals die van Mellia de blonde.