Stamboom van Hagenbeek

Vader: Boso VII Taillefer d' Arles
Moeder: Constance van Vienne

• Geboren: op 18 september 950 te Arles
• Overleden: op 3 september 993 (42 jaar oud) te Avignon

Ridder, graaf van de Provence, Arles, Gevaudan, markies van de Provence 973, graaf van de Provence.

Willem I van Provence, ook wel de Bevrijder genoemd (geboren ca. 955 - overleden voor Avignon in 993, na 29 augustus), was de zoon van Boson II, graaf van Arles, en Constance van Provence. Hij was achtereenvolgens graaf van Avignon (962), graaf van Provence (972), markies van het Arlesische deel van de Provence (979) en prins van heel de Provence (991). Omdat hij een oom had die ook Willem heette, wordt hij soms Willem II van Provence genoemd.

Willem en zijn oudere broer Roubaud volgden hun vader Boson en hun oom, eveneens Willem genaamd, op tussen 962 en 966. Het graafschap Provence behoorde hen gezamenlijk toe, waarbij Willem graaf van Avignon werd en Roubaud graaf van Arles, volgens de verdeling die in de vorige generatie tussen hun vader en oom was doorgevoerd.

Hij trouwde tussen 968 en april 970 met Arsinde van Comminges, dochter van Arnaud, graaf van Comminges en Arsinde van Carcassonne.

Uit dit eerste huwelijk werden geboren:
Odile van Provence, ook wel Odile van Nice genoemd (ca. 976 - ca. 1032)
Arsinde
Ermengarde

Na de ontvoering van abt Mayeul in juli 972 door Saraceense bendes die sinds het einde van de 9e eeuw in het Massief van de Maures waren gevestigd, namen graaf Willem en zijn broer Roubaud de leiding van het Provençaalse leger op zich, versterkt door de troepen van Ardouin, graaf van Turijn. Ze achtervolgden de Moren (hooguit een paar honderd man) en verpletterden hen in de Slag bij Tourtour in 973, waarna ze hen uit de Provence verdreven. Deze militaire campagne tegen de Saracenen, uitgevoerd zonder de troepen van Conrad, maskeerde eigenlijk de onderwerping van de Provence, de lokale aristocratie en de stedelijke en landelijke gemeenschappen die tot dan toe altijd de feodale veranderingen en de grafelijke macht hadden geweigerd. Het stelde Willem in staat om de feitelijke suzereiniteit over de Provence te verkrijgen en met koninklijke instemming de belastingadministratie van de Provence te controleren. Hij verdeelde de heroverde gebieden onder zijn vazallen, zoals het gebied van Hyères aan de heren van Fos, bemiddelde in geschillen en creëerde zo het feodale systeem in de Provence.

Samen met Isarn, bisschop van Grenoble, ondernam hij de herbevolking van de Dauphiné en gaf hij een Italiaanse graaf genaamd Ugo Blavia toestemming om zich in het begin van de jaren 970 in de buurt van Fréjus te vestigen om de landbouwgronden opnieuw in cultuur te brengen. Net als zijn vader Boson, liet Willem zich adviseren door een burggraaf die hem vanaf 977 bij al zijn verplaatsingen vergezelde, en hij vertrouwde op een groot aantal rechters om recht te spreken.

Nadat zijn eerste vrouw Arsinde van Comminges (ca. 950-983) was overleden, trouwde hij in 984 in Arles, tegen de wil van de paus, met Adélaïde van Anjou, die net gescheiden was van haar echtgenoot, de toekomstige koning van Frankrijk, Lodewijk V. Het echtpaar kreeg minstens twee kinderen:

Willem II van Provence (ca. 981 - voor 30 mei 1018)
Constance van Arles (986-1032), koningin van Frankrijk door haar huwelijk met Robert II rond het jaar 1000

Aan het einde van zijn leven werd Willem zeer vroom en schonk hij veel bezittingen terug aan de kerk. Al in 991, op verzoek van de bisschop van Fréjus, Riculf, die bij de prins in Arles om teruggave van de oude domeinen van het bisdom smeekte, ging Willem op dit verzoek in en schonk hij bovendien de helft van Fréjus en het dorp Puget. In 992 schonk hij ook belangrijke domeinen in de Camargue aan het klooster Saint-Jean d'Arles.

In 993, zich stervend voelend in de stad Avignon, waarvan hij graaf was geweest, nam hij het habijt aan en riep abt Mayeul om zijn ziel te verlichten. Hij deed restituties en schenkingen aan de abdij van Cluny, en omringd door de menigte van zijn onderdanen overleed Willem van Provence in deze stad, kort na 29 augustus 993. Voor zijn dood uitte hij de wens om begraven te worden in Sarrians, nabij Carpentras, in de priorij die in aanbouw was op de villa die aan de Bourgondische abdij was geschonken.

Dossier: