Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: ± 730 te Nabonnne
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=thierry&n=d+autun]]
• Général, Comte de Madrie et Duc d'Autun
• Overleden: ± 796 (ongeveer 66 jaar oud)

Deze voorouderlijke afstamming is niet overtuigend en doorslaggevend bewezen. Totdat dat het geval is, is dit te beschouwen als een interessante curiositeit.


Général du Pépin et de Charlemagne. autre version ; fils de Thierry d'Autun fils de Norbert et Rolinde d'Aquitaine. Converti d'islam au catholicisme, prond le nom de Thierry. 1e comte d'Autun.

Bekeerde zich van de Islam tot het Christendom.

Andere versie hij zou een zoon zijn van Thierry d'Autun die zoon was van Norbert en Rolinde van Aquitaine.

Makhir ben Yehudah Zakkai, ook bekend als Makhir ben Habibai of Natronai ben Habibi, was een Babylonisch-Joodse geleerde en de veronderstelde leider van de Joodse gemeenschap in Narbonne (Septimanië) aan het eind van de 8e eeuw.

Volgens de traditie, bewaard in het "Sefer ha-Qabbalah" van Abraham ibn Daud (geschreven rond 1161), was Makhir een afstammeling van het huis van David. Koning Karel (mogelijk Pepijn de Korte) zou de kalief van Bagdad hebben verzocht een Jood van koninklijke afkomst te sturen. Rabbi Makhir werd daarop naar Narbonne gestuurd, waar hij een belangrijke rol kreeg. Hij huwde een lokale vrouw, werd benoemd tot edelman en ontving uitgebreide privileges om de Joodse gemeenschap te ondersteunen.

De relatie tussen Makhir en Karel de Grote (of Pepijn de Korte) wordt vaak als legendarisch beschouwd. Het verhaal vertelt dat Pepijn in 759 Narbonne van de Moren overnam met hulp van de Joodse gemeenschap, waarvoor Makhir en zijn nakomelingen land en privileges kregen. In 791 zou Karel de Grote deze status hebben bevestigd en de titel van Nasi (prins) permanent hebben gemaakt.

De Makhir-familie bleef eeuwenlang aanzienlijke privileges genieten. In 1165 beschreef Benjamin van Tudela de prominente positie van hun afstammelingen in Narbonne. In documenten uit 1364 wordt ook melding gemaakt van een "rex Iudaeorum" (koning van de Joden) in Narbonne. Naar verluidt stichtte Makhir een Talmoedschool in Narbonne, die leerlingen uit verre streken aantrok.

Makhir of Narbonne Connected to: Abraham ibn Daud, Jewish EncyclopediaThe American Genealogist From Wikipedia, the free encyclopedia This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: "Makhir of Narbonne" – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (April 2020) Makhir ben Yehudah Zakkai of Narbonne or Makhir ben Habibai of Narbonne or Natronai ben Habibi[1] (725 - 765 CE or 793 CE) was a Babylonian-Jewish scholar and later, the supposed leader of the Jewish community of Narbonne in a region which at that time was called Septimania at the end of the eighth century.

Writings by Abraham ibn Daud According to a tradition preserved by Abraham ibn Daud in his Sefer ha-Qabbalah, written about 1161, Makhir was a descendant of the house of David. Ibn Daud wrote:

Then King Charles sent to the King of Baghdad [Caliph] requesting that he dispatch one of his Jews of the seed of royalty of the House of David. He hearkened and sent him one from there, a magnate and sage, Rabbi Makhir by name. And [Charles] settled him in Narbonne, the capital city, and planted him there, and gave him a great possession there at the time he captured it from the Ishmaelites [Arabs]. And he [Makhir] took to wife a woman from among the magnates of the town; *...* and the King made him a nobleman and designed, out of love for [Makhir], good statutes for the benefit of all the Jews dwelling in the city, as is written and sealed in a Latin charter; and the seal of the King therein [bears] his name Carolus; and it is in their possession at the present time. The Prince Makhir became chieftain there. He and his descendants were close [inter-related] with the King and all his descendants. Whatever Makhir's Babylon origins claimed by his descendants, the relation between Makhir and Charlemagne is legendary, the more famous king substituting for his father Pepin, king of the Franks, who in order to enlist the Jews of Narbonne in his efforts to keep the Ummayad Saracens at bay, granted wide-ranging powers in return for the surrender of Moorish Narbonne to him in 759. The Annals of Aniane and the Chronicle of Moissac both attribute this action to the Gothic leaders of Narbonne, rising up and massacring the Saracen garrison. Pepin with his sons Carloman and Charles redeemed this pledge in 768, granting to Makhir and his heirs extensive lands, an act that called forth an unavailing protest from Pope Stephen III.[2] In 791 Charlemagne confirmed the status of the Jewish Principate and made the title of Nasi permanent.[3]

The Makhir family enjoyed for centuries many privileges and that its members bore the title of "nasi" (prince). Benjamin of Tudela, who visited Narbonne in 1165, speaks of the exalted position occupied by the descendants of Makhir, and the "Royal Letters" of 1364 [4] also record the existence of a rex Iudaeorum (King of the Jews) at Narbonne. The place of residence of the Makhir family at Narbonne was designated in official documents as "Cortada Regis Judæorum".[5] Makhir is said to have founded a Talmudic school there which vied in greatness with those of Babylonia and which attracted pupils from many distant points[citation needed].