Het dorp wordt al in 667 genoemd onder de naam Hunulfocurtis, vervolgens ook Hunulfi Curtis of Hunulfo Curtis in de 7e eeuw, en een verscheidenheid aan andere namen zoals Hunulcourt (870), Hunonis Curia (1095), Hulnicorte en Hunilcorte (1102), Hunnulkurt (1133), Hounecort (1142), enzovoort. Mannier ziet hierin de boerderij of het domein van Honulfe. Boniface denkt dat de plaatsnaam minder te danken heeft aan een persoon, maar eerder aan de ligging, waarbij hij in de lettergreep "hon" een moeras, een vijver, een waterloop identificeert, en van Honnecourt "de boerderij van het moeras" maakt.
De gemeente kreeg de naam Honnécourt-sur-l'Escaut in 1936, en zijn huidige naam in 1962.
Wat betreft de religieuze geschiedenis van Honnecourt, wordt vooral de aanwezigheid van de abdij Saint-Pierre van Honnecourt (gesticht in 660) en de heiligen Valérie en Pollèle van Honnecourt (7e of 8e eeuw) herinnerd, twee maagden die op 8 oktober worden herdacht. Antoine-Alexandre-Joseph Gosse, prior en historicus van de congregatie van Arrouaise en lid van de Academie van Arras, herinnert eraan dat de Engelse bisschop Saint Liéphart rond het midden van de 7e eeuw werd vermoord in het bos van Arrouaise terwijl hij terugkwam van Rome. Hij zou begraven zijn in het dorp Trécaut, halverwege Arrouaise en Cambrai, en zijn relieken zouden zijn overgebracht naar de abdij van Honnecourt. Echter, vanwege de oorlogen werden ze verplaatst naar de abdij van Saint-Pri (in Saint-Quentin). In 1642 werd François, heer van Rambures, zoon van Charles, heer van Rambures, ridder van de Orde van de Heilige Geest, en Renée de Boulainvilliers, gedood tijdens de slag bij Honnecourt, terwijl hij het regiment van Rambures commandeerde. Antoine-Alexandre-Joseph Gosse meende in 1786 dat Rayssius zich vergiste door te schrijven dat deze relieken verloren zijn gegaan tijdens een belegering; omdat ze "recentelijk zijn teruggebracht naar Honnecourt, na de opheffing van de abdij van Saint-Pri".
Personen die verbonden zijn met de gemeente:
Reconstructie van een houtzaag op basis van de plannen van Villard op het plein van Honnecourt.
Honnecourt is het geboortedorp van Villard de Honnecourt, een architect uit de 13e eeuw. Villard de Honnecourt is de auteur van een corpus van 33 perkamenten, waarin ongeveer 250 tekeningen zijn verzameld. Deze documenten worden bewaard in de Bibliothèque nationale de France. Van 1191 tot 1235 was Villard de Honnecourt belast met de bouw van de kerk van de abdij van Vaucelles (een monument dat zich nu in de gemeente Rues-des-Vignes bevindt).
Een malletwiel is gereconstrueerd volgens de machine die Villard in de 12e eeuw bedacht, vervaardigd door Daniel Cauet, de timmerman-meubelmaker van het dorp, die voor de gelegenheid hulp kreeg van Pierre Broie, timmerman in Villers-Guislain.
Dit malletwiel of gewicht, met scharnieren, zorgt voor een permanent onevenwicht... Deze replica is geplaatst bij de ingang van het dorp, nabij de brug over het kanaal van Saint-Quentin.
Een schelp is geplaatst, die de weg naar Compostela markeert. De schelp is ingebed in de bestrating en dient als bewegwijzering voor alle pelgrims op weg naar deze Spaanse heilige plaats.
Laatst gewijzigd:
6 maart 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-88714
Gekopieerd!
