Stamboom van Hagenbeek

Vader: Ernst van Wulven van Sterkenburg
Moeder: Catharina van Weerdenburg

• Geboren: ± 1242 [[https://www.geni.com/people/Botte-d-Gast-van-Sterkenburg/6000000053608236860]] te Rinsumageest [[http://www.stinseninfriesland.nl/TjaardaStateRinsumageest.htm]]
• Gedoopt: [[http://images.tresoar.nl/wumkes/pdf/Andre_e_AJ_Nalezing_op_de_Nieuwe_Naamlijst_van_%20Grietmannen.pdf]]
• Overleden: te Rinsumageest

In 1242 wordt te Rinsumageest een zekere Botte d? Gast vermeld. Die naam kan naar modern Nederlands vertaald worden als Bote van de Gaast oftewel Bote uit Rinsumageest. Mogelijk bewoonde deze Botte al een (voorloper van de) Tjaerdastins.



In de eerste helft van de 15e eeuw komen we als eigenaar van de Stins Sydachus of Syds Thiarda tegen. In 1423 was hij grietman van Dantumadeel en vervulde daarnaast ook nog allerlei andere functies. Na zijn dood werd de Stins geërfd door zijn zoon Werp. Een jongere broer, Barthold, verkreeg in 1452 de stins Sterkenburg te Sybrandahuis. Diens afstammelingen noemden zich later Tjaerda/Tjarda van Starkenborgh en vestigden zich zich in de Groninger Ommelanden.

In 1834 valt het doek ook voor deze prachtige state met 2 zalen en 20 kamers.

Het rechthoekige gebouw, dat uit de slotgracht was opgetrokken, was alleen aan de voorzijde niet bebouwd en had daar een stevige muur met steunberen. Het huis bestond uit een aantal onregelmatige bouwdelen.

In 1545 wordt in het testament van Syds Tjaarda het huis als volgt omschreven: 'Tziaerda huis offte slot, schuijre, langhuijs, met eer, feer, heerlicheit, swannejacht, gewalt.' Van hem en zijn vrouw Moedt van Sytiema is een epitaaf bewaard gebleven,dat zich in de oostmuur van de kerk bevindt.

Op de hoeken van de State stonden twee paviljoens waarvan de ene op een zomerhuisje lijkt, net als de hoekpaviljoens die Groot Terhorne heeft bezeten. De andere was tot een toren met een zadeldak uitgebouwd. Deze vierkante toren was tegen het einde van de 18e eeuw verdwenen, wat we kunnen zien op een afbeelding van Gardenier Visscher. Achter deze hoektoren was een hoge vleugel gebouwd van twee bouwlagen, waarin zich de toegang bevond.