Stamboom van Hagenbeek

Ridder Arnold van Stakenborch trad in 1244 samen met zijn zoon Henrick op als getuige bij de overdracht van 150 bunder land te Drunen aan de abdij Ter Kameren. Mogelijk was hij ook de Arnold van Stakenbroek die eveneens in 1244 werd vermeld (bron: Hans Vogels, "Het graafschap Rode, de priorij van Hooidonk en de Van Herlaars. Onderbelichte aspecten uit het 12e- tot 14e-eeuwse Nuenen (deel 2)", De Drijehornickels, maart 2003, pag. 20-32). Hans Vogels vermoedt dat Henrick van Stakenborch gehuwd was met een vrouw uit het geslacht van Bakel of een daaraan verwant geslacht, mogelijk een dochter van ridder Hendrik van Bakel of van Gerard van Uden. Een andere mogelijkheid is volgens Hans Vogels dat ridder Arnold van Stakenborch gehuwd was met een zuster van Mathias van Vlokhoven. Hans Vogels stelt verder dat Arnold mogelijk een zoon was van een broer van Gijsbert II, graaf van Rode, die mogelijk de naam Hendrik droeg, omdat Arnolds zoon diezelfde naam droeg (bron: persoonlijke combinatie van Hans Vogels met mij op 12 oktober 2019) (Willem Nabuurs, 12 oktober 2019)

1244 (kort na 7 september): Bonifacius, bisschop van Lausanne, oorkondt dat hem ter gelegenheid van de kerkwijding van het stift Hooidonk een stuk hout is getoond, dat volgens de kloosterlingen afkomstig was van het Heilige Kruis; dat hij om de proef te nemen, of dit hout werkelijk van het Heilige Kruis was, het driemaal in het water wierp en daarbij vaststelde dat het zonk en dat er druppels bloed uit vloeiden, en dat hij deze proef op de vierde dag, daags voor Maria Geboorte, in het bijzijn van vele personen, waaronder Arnulphus miles de Stakenbroeck, heeft herhaald (bron: Dr. H.P.H. Camps. Oorkondenboek van Noord-Brabant tot 1312. Deel I. De Meierij van ’s-Hertogenbosch (met de heerlijkheid Gemert). Eerste stuk (690-1294). Rijks Geschiedkundige Publicaties uitgegeven in opdracht van de minister van Onderwijs en Wetenschappen onder toezicht van de rijkscommissie voor vaderlandse geschiedenis. Martinus Nijhoff, ’s-Gravenhage, 1979, nr. 204, pag. 281-284)

1244: Hendrik van Herentals, schout van 's-Hertogenbosch, draagt op bevel van de hertog van Brabant 150 bunder nieuwland onder Drunen over aan de abdij Ter Kameren tegen een jaarlijkse cijns van 1 fertoen, waarbij de abdij ook het gebruik van de gemene weiden zal hebben. Getuigen waren onder meer Arnoldus de Stakenborgh en zijn zoon Henricus, ridders (bron: Dr. H.P.H. Camps. Oorkondenboek van Noord-Brabant tot 1312. Deel I. De Meierij van ’s-Hertogenbosch (met de heerlijkheid Gemert). Eerste stuk (690-1294). Rijks Geschiedkundige Publicaties uitgegeven in opdracht van de minister van Onderwijs en Wetenschappen onder toezicht van de rijkscommissie voor vaderlandse geschiedenis. Martinus Nijhoff, ’s-Gravenhage, 1979, nr. 207, pag. 287-288)