Ludolf burggraaf van Bierum van Coevorden en burggraaf of kastelein van Coevorden
De oudst bekende heer van Coevorden is een zekere Rudolf. die in 1143 in Coevorden zijn hof hield. Hij was burggraaf van Coevorden en maarschalk van Drenthe. Door toedoen van de bisschop van Utrecht, Herbertus van Bierum, werd hij afgezet en opgevolgd door de broer van bisschop Herbert, Ludolf van Bierum, die na zijn benoeming Ludolf van Coevorden heette. Na de dood van Ludolf van Bierum hertrouwde de gravin Van Goor met Floris van Vorenborch. Daar de twee zoons van wijlen Ludolf van Coevorden minderjarig waren, werd Floris met de slotvoogdij van Coevorden en het drostambt van Drenthe bekleed. Floris heerste echter niet zo gemoedelijk en rustig, zoals Ludolf dit had gedaan. Hij maakte dankbaar gebruik van het recht van de bisschop van Utrecht verkregen om to l te heffen van de kooplieden, die op doortocht waren uit Bentheim naar Groningen en Friesland. De
klachten stroomden dan ook binnen bij bisschop Boudewijn, die sinds 1178 dit ambt
bekleedde te Utrecht. Het lukt hem echter niet met aanmaningen en straffe n Floris tot zijn plicht te roepen. Daarom besloot de bisschop hem maar eens hardhandig aan te pakken. De bisschop verzamelde een leger van soldaten uit Groningen, Peize en geheel Drenthe en sloeg in 1182 het beleg voor het kasteel van Coevorden. Het bel eg duurde echter niet lang, want al snel moest Floris zich overgeven samen met zijn stiefzoon Volker en ze werden beiden gevangengezet. De bisschop liet het kasteleinschap van Coevorden echter niet onbeheerd, bang voor een overmeestering door Rudolf, en ze tte er een hollands ridder op, Gijsbrecht van Poskijn (Postekein of Persijn). een goed katholiek en gehoorzaam aan het
bisschoppelijk huis, enkele jaren later opgevolgd door Otto van Bentheim.
Ludolf werd opgevolgd door zijn zoons Volker van Coevorden en Rudolf I van Coevorden. Zij gedroegen zich als onafhankelijke heren. In 1182 leidde dit tot een belegering van de motte door bisschop Boudewijn van Holland, waarbij de stad grotendeels werd verwoest. Als nieuwe kasteelheer werd door de bisschop graaf Otto van Bentheim aangesteld. De Heren van Coevorden en graaf Otto, zouden elkaar de heerschappij nog vele jaren betwisten. Tussen 1186 en 1192 werd opnieuw oorlog gevoerd, waarbij Rudolf I van Coevorden in gijzeling werd genomen. Volker wist intussen het kasteel te veroveren met daarin het gezin van Otto. Daarmee stonden de heren voldoende sterk om de macht op te eisen. Rudolf I van Coevorden werd erkend als burggraaf van Coevorden. Volker vestigde zich in Ansen en was de vader van Rudolf II van Coevorden, die burggraaf van Coevorden zou worden.
Hij is een broer van Hardbert van Bierum, bisschop en graaf van Drente ca 1141. Ludolf wordt door deze bekleedt met de erfelijke waardigheid van burggraaf of kastelein van Coevorden.
De residentie van de nieuwbakken burggraaf is een omwalde en omgrachte houten vechttoren, een zogenaamde motte, op een kunstmatig opgehoogde zandheuvel, de plaats, waar wij ons thans bevinden. Zijn machtsgebied bestaat uit een verzameling stulpjes en boerderijtjes ten zuiden van de versterking en een langgerekte strook grond ten oosten en ten westen ervan. ‘Stadt en Heerlickheyt Coevorden’, zoals het later genoemd zou worden, ’t gebied van de heer, nu in grote lijnen ’t grondgebied van de huidige gemeente.
Hoe armzalig ook in onze ogen, in werkelijkheid, in de ogen van de machthebbers van 1141 een uiterst belangrijke post benoemt de bisschop zijn broer Ludolf, een man, van wiens trouw hij verzekerd is. In de eerste plaats bekleed met militaire macht, maar ook met bestuurlijke rechterlijke bevoegdheden. Zoals gezegd, familiebanden binden, de gehoorzaamheid van vazal is gegarandeerd.
Tenminste, zolang de bisschop leeft, want het celibaat verhindert de voortzetting van de bisschoppelijke waardigheid door bloedverwanten. Als bisschop Hardbert in 1150 sterft, gedragen de opvolgers van Ludolf, zijn zonen Volker en Rudolf, zich dan ook hoe langer hoe meer als onafhankelijke heren. Vandaar dat in 1182 bisschop Boudewijn van Holland besluit hen tot de orde te roepen door de vechttoren te belegeren en een hardnekkige verdediging in te nemen. De stad wordt daarbij totaal verwoest. De bisschop stelt vervolgens als nieuwe kasteelheer graaf Otto van Bentheim aan.
Uit: Onze vaderlandse geschiedenis, blz. 88:
In Drenthe had Bisschop Herbert (1139-1150) op het kasteel te Coevorden zijn broer Ludolf aangesteld. Hij kreeg Drenthe in leen.
Wellicht zonder dat hij de gevolgen daarvan kon doorzien had Herbert of Hartbert daarmee een gevaarlijke splijtzwam in het Oversticht geplant.
Ludolf had nakomelingen, erfgenamen kortom, die later aanspraken konden doen gelden, waardoor het gebied geleidelijk aan de invloed van de bisschoppen kon ontglippen.
Een andere broer Leffert werd als prefect over de stad Groningen benoemd.
In 1227 was de onenigheid tussen de bisschop en de kasteelheer te Coevorden zo hoog gerezen, dat een gewapend conflict niet meer te vermijden viel.
De bisschop verzamelde een geweldig leger, aangevuld met soldaten en ridders uit Holland en Kleef, de bisdommen Munster en Keulen maar ook de graaf van Gelre zond hoogstpersoonlijk hulptroepen.
In de slag bij Ane op 28 juli 1227 kwamen velen in de slappe moerasgrond en de verradelijke poelen om, in het zuigende veen een gemakkelijke prooi voor de Drenten.
Laatst gewijzigd:
20 juli 2023
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-65147
Gekopieerd!
