Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: in 1636
• Overleden: op 18 april 1696 (ongeveer 60 jaar oud) te Haarlem

Doopsgezinde Koopman en fabrikeur (leverancier: laken)

Abraham Inses, koopman, wonende op de Oude Gracht, ziek te bed liggende, testeert op 16 Nov. 1695 voor notaris P. Gerlings te Haarlem. Zijn vrouw is blijkbaar reeds overleden; erfgenamen zijn zijn vijf onmondige kinderen: Catharina, Nicolaas, Maria, Abraham en Michiel. Tot voogden benoemt hij: Michiel Slaghregem Louwtens Willemsz. en Johannis van de Rijp. Op 29 Jan. 1696 worden voor denzelfden notaris huwelijkse voorwaarden gesloten tussen Pieter Edens, jonge man, geassisteerd met zijn moeder Josyna Lompe, w e d . Abraham Edens, en zijn broeder Egbert Edens en Catharina Inses, jonge dochter, geassisteerd met de hierboven genoemde voogden. Het echtpaar Edens-Inses testeert voor not. P. Basteels te Rotterdam 21 Sept. 1696. Op 16 Juni 1700 wordt Pieter Edens in de Nieuwe Kerk te Amsterdam begraven. komende van, de Keizersgracht bij de Hartenstraat, één onmondig kind nalatende.

Vlietzorg Ingeklemd tussen het Spaarne, de Buitenrustlaan en nieuwe bebouwing ligt de buitenplaats Vlietzorg. Van deze buitenplaats zijn het huis en het koetshuis of bollenschuur (gezien vanaf de straat, rechts van het huis gelegen) overgebleven. De tuinen die reikten tot Welgelegen zijn nu volgebouwd met woningen. Eind zeventiende-eeuw laat Pieter van Zel in een al bestaande tuin aan het Zuider Buiten Spaarne een speelhuis bouwen. In 1686 is de Haarlemse doopgezinde koopman Abraham Inses eigenaar. Hij breidt de buitenplaats uit met nieuwe grondaankopen. In 1688 komt de naam Vlietzorg voor in een hofdicht van Antoni Jansens: ‘Op den hof, genaamd Vliedzorg, van Abraham Inses, geleegen buiten Haarlem, aan ’t Spaaren.’
Een schilderij uit ca. 1699 laat Vlietzorg zien met het naastgelegen Zorgvliet. De tuin van Vlietzorg heeft op dat moment twee kleine vijvers met fonteinen, verschillende in vormgesnoeide struiken en een heester- of moestuin.
Het ontwerp De goudsmid Hendrik Pieter de Pauw koopt de buitenplaats in 1791. Hij laat het huis verbouwen tot het huidige woonhuis. Het huis is op een rechthoekige plattegrond gebouwd met twee bouwlagen (begane grond en eerste verdieping) onder een schilddak. Op de hoeken van het dak staan twee schoorstenen. De gevels zijn bepleisterd en wit geschilderd. Het gehele huis krijgt een classicistisch uiterlijk.

De voorgevel werd symmetrisch ingedeeld met in het midden de hoofdentree met Ionische uitbouwsels die een lijst boven de deur dragen. Aan weerszijden van de deur is een geblokte stenen band langs de gevel geplaatst.Aan de achterzijde staat de erker met bovengelegen balkon en een terras aan de waterzijde.

De tuin wordt in opdracht van De Pauw omgevormd tot een Engels landschapspark. Bij de verkoop van de buitenplaats in 1809 wordt Vlietzorg beschreven als een buitenplaats met een modern herenhuis. Het heeft een ruim plein met twee springende fonteinen en in Engelse stijl aangelegde lanen met bloempartijen, een goudvissenkom en planten en bomen. Ook staan er op de buitenplaats een timmerschuur met loods, een koetshuis met stalling, een tuinmanswoning, een bleekveld, een moestuin en een berghok in de Rustenburgerlaan.

Vlietzorg als koninklijk verblijf. In 1809 koopt Lodewijk Napoleon Vlietzorg en betrekt de buitenplaats. In 1813, wanneer Willem I koning wordt, krijgt prinses Wilhelmina van Pruisen, weduwe van Stadhouder Willem V en moeder van Koning Willem I het paviljoen Welgelegen toegewezen als buitenverblijf. Haar dochter, Prinses Louise van Brunswijk- Wolfenbüttel, weduwe van hertog Karel van Brunswijk – Wolfenbüttel, krijgt Vlietzorg toebedeelt als haar buitenhuis. Louise overlijdt in 1819.

Vanaf 1829 wisselt Vlietzorg meerdere keren van eigenaar. De tuin wordt bebouwd met woningen en de Buitenrustlaan wordt aangelegd. Met haar markante gevel markeert Vlietzorg de rijke periode van Haarlem en een herinnering aan het verleden met Haarlem als hofstad.