Stamboom van Hagenbeek

Vader: Adalbert I de la Marche
Moeder: Almodis van Limoges

• Geboren: ± 13 juli 980 [[https://gw.geneanet.org/geraldvanwaes?lang=nl&pz=gerald+johan&nz=van+waes&p=bernard&n=de+la+marche]] te Marcheprime
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/patmap?lang=nl&pz=lucie+dominique&nz=le+villain&p=bernard+1er&n=de+la+marche]]
• Graaf van La Marche
• Overleden: op 16 juni 1047 (66 jaar oud) te Constantinopel

Bernard Ier de la Marche (980-1038 of 1047), graaf de la Marche, die in 1017 trouwde met Amélie de Montignac Boson II de la Marche stierf in 1006 mogelijk vergiftigd door Ascélina de Limoges, zijn vrouw. Hij is begraven in Périgueux.

Volgens de Kroniek van Adémar, Willem V de Grote:

Wordt de leermeester van de zonen van Boson II de la Marche, schrijft de stad Périgueux toe aan Hélie II de Périgord, zoon van Boson II de la Marche, geeft de Marche terug aan Bernard I de la Marche, zoon van Adalbert I de la Marche. Bernard I de la Marche stierf in 1038 of 1047.

Geboorte volgens de kroniek van Maillezais, in P. Simplic., T. III, p. 70. Hij stierf in Constantinopel op 24 juni, we zeggen het jaar niet, 1047 volgens de kroniek van Maillezais, in Pater Simplic., T. III, p. 70.

BERNARD de la Marche ([991/93] - [1038/16 juni 1047]). De Chronicle of Adémar de Chabannes noemt "Bernardus" als zoon van "Aldebertus frater [Helias Petragoricensi comite]" en zijn vrouw "sorore Widonis vicecomitis" [36]. De Kroniek van Saint-Maxence noemt "Audeberti comitis Marchiæ... filius Bernardi, die Audeberti ontvlucht, die Bosonis ontvlucht, die Sulpicii, die Godfredi ontvlucht primi comitis de Karrofo" [37]. De Kroniek van Adémar de Chabannes noemt "Bernardo filio Hildeberti", waarin wordt vermeld dat hij in la Marche slaagde na de dood van Boson Comte de Périgord et de la Marche [38]. Hij volgde zijn oom op in [1003/12] als Comte de la Marche. m AMELIE, dochter van --- (- [1053]). Haar huwelijk wordt bevestigd door het charter gedateerd op [1053] waaronder "Guilabertus episcopus filius qui fui Richeldis femine" trouw zwoer aan haar dochter "Almodis comitissa, filia que es Amelie comitisse", ook met de naam "Remundus comes, senior meus, filio qui vlucht Sanciæ comitisse "[39]. De tekst van dit document bevestigt ook dat Amélie op die datum nog in leven was. Het is mogelijk dat Amélie familie was van Ermengarde, dochter van Hugues Garsinus de Corson, die trouwde met Bernard Vicomte de Comborn (zie het document LIMOUSIN), toen zij haar aandeel in het onroerend goed te "Montecenso" [40] schonk aan Uzerche, waarvan een deel werd later geschonken door Amélie's zoon Eudes Comte de la Marche (zie hieronder). Als deze hypothese klopt, suggereert de chronologie dat Amélie tot de vorige generatie zou hebben behoord en dus de zus van Hugues de Corson zou kunnen zijn. Amélie moet kort na deze oorkonde zijn overleden, aangezien een oorkonde ook gedateerd op [1053] vermeldt dat "Udalardus filius que sum Ermengardis feminæ" trouw zwoer aan "domne Almodi comitissæ, filia quæ fuisti Ameliæ comitissæ" [41]. Ze wordt ook genoemd in het ongedateerde handvest waaronder "Rogerius filius qui fui Trudgarda" [bezwoer hulde?] ("Non decebrei") aan [haar dochter] "Rangarda filia Amelia neque filium suum Rogerium comitem" met betrekking tot "castro ... Proliano neque ... castello ... Mirapixo ”[42]. Comte Bernard en zijn vrouw hadden zes kinderen

Volgens de Kroniek van Adémar, Willem V de Grote:

wordt leraar van de zonen van Boson II de la Marche, schrijft de stad Périgueux toe aan Hélie II de Périgord, zoon van Boson II de la Marche, geeft de Marche terug aan Bernard I de la Marche, zoon van Adalbert I van La Marche. Bernard I de la Marche stierf in 1038 of 1047.

Boson II de la Marche stierf in 1006 mogelijk vergiftigd door Ascélina de Limoges, zijn vrouw


Bernard, qui était en bas âge à la mort de son père lui succéda, ainsi qu'à son oncle Boson II dans les deux Marches.

Bernard signa une charte l'an 1028, une autre en 1051. Il mourut à Constantinople le 24 juin 1047. Il avait épousé Amélie dont il eut :

- Audebert ; - Odon, témoin dans des chartes de 1068 et 1079, où il est dit père d'Audebert ; - Almodis, mariée d'abord à Hugues V de Lusignan dit le pieux ou le débonnaire, dont elle fut séparée pour cause de parenté, après en avoir eu deux enfants puis mariée à Pons comte de Toulouse : Pons en eut trois fils et une fille, et la répudia aussi ; - Rangardis, femme de Pierre Raymond comte de Béziers ; - Luce comtesse de Paillars.

"Bernard, comte de la Marche, alors en guerre contre les comtes de Poitiers, recherchait l'alliance des grandes familles dirigeantes du Midi : il y maria ses trois filles, Almodis avec le comte de Toulouse, Lucie avec celui de Pallars Sobira, Rangarde avec celui de Carcassonne".

Dossier: