Stamboom van Hagenbeek

Vader: Swjatislaw I van Kiev
Moeder: Maluschka van Liubech

• Geboren: in 956 te Kiev
• Gedoopt: [[https://www.wikiwand.com/nl/Vladimir_van_Kiev]]
• Prins van Novgorod, grootvorst van Kiev en heerser van het Kievse Rijk
• Overleden: op 15 juli 1015 (ongeveer 59 jaar oud) te Berestov

Wat is de beste religie? Vorst Vladimir van Kiev vond dat het tijd was om het heidendom achter zich te laten, maar wist niet zo goed voor welk geloof hij nou moest kiezen. In de Nestorkroniek, de belangrijkste bron voor de vroege Russische geschiedenis, lezen we dat in het jaar 986 kampioenen van de diverse religies hun zegje kwamen doen aan de Dnjepr.

De moslims waren in deze pleitwedstrijd als eerste aan de beurt. Ze vertelden Vladimir dat na zijn dood al zijn seksuele lusten bevredigd zouden worden door zeventig mooie vrouwen. Er zat wel een addertje onder het gras: hij mocht in het ondermaanse geen wijn drinken. De vorst reageerde onthutst: „Drinken is het plezier van iedere Rus, we kunnen niet zonder.”

Hierna kwamen gezanten van de paus langs. Toen zij hem vertelden dat het katholicisme een vastentijd kende, wist Vladimir genoeg: daar ging hij niet aan beginnen. Aan de joden die vervolgens op bezoek kwamen, vroeg hij waar hun geloof ontstaan was. Ze vertelden hem waar het Heilige Land lag, maar dat ze daar helaas uit verdreven waren, als straf van hun god. Vladimir was verbijsterd. Hij piekerde er niet over zich te bekeren tot een religie waarvan de aanhangers kennelijk overhoop lagen met hun opperwezen.

Nu was het de beurt aan de orthodoxe christenen uit Byzantium. Zij stuurden een wetenschapper die Vladimir in een lang maar begrijpelijk college de bijbel uitlegde. Hij eindigde met het tonen van een kunstwerk waarop op de Dag des Oordeels de mensheid gescheiden werd: zondaars naar de hel, gelovigen naar de hemel.

Vladimir was onder de indruk, maar zond voor de zekerheid nog verkenners uit naar de verschillende geloofsgemeenschappen om de praktijk te laten bestuderen. De mannen die naar Constantinopel waren gereisd, toonden zich laaiend enthousiast. De kerken daar waren zo fraai dat ze niet wisten of ze zich op aarde of in de hemel bevonden. Vladimir wist het nu zeker: hij bekeerde zich tot het orthodoxe geloof. Na hem volgde de rest van zijn rijk en later heel Rusland – waar hij al duizend jaar geëerd wordt als de vader des vaderlands. Vladimir is daarom de geschiedenis ingegaan als de Grote, maar ook als de Heilige en de Apostelgelijke.

De kerken van Constantinopel waren zo fraai dat de verkenners niet wisten of ze zich op aarde of in de hemel bevonden

En dat terwijl zijn leven niet onder een gunstig gesternte begon. Hij was de zoon van vorst Svjatoslav van Kiev en diens slavin/minnares Maloesja. Toen zijn vader in 972 overleed, werd het rijk verdeeld over zijn twee wettige zonen Jaropolk en Oleg. Die raakten in oorlog met elkaar, waarvan bastaard Vladimir gebruik maakte door steun te zoeken bij de Varjagen, vikingen die zich in Oost-Europa ophielden.

Als hun aanvoerder veroverde hij vanaf 980 het Kievse rijk. Onderweg dong hij naar de hand van Rogneda, de verloofde van Jaropolk. Toen zij bedankte voor de eer, verkrachtte hij haar om een fait accompli te creëren. Niet echt de daad van een apostel, maar uit hun huwelijk kwam een rijke kinderschare voort. Zoon Jaroslav (de Wijze) kwam in opstand tegen zijn vader en voordat hij die kon neerslaan, overleed Vladimir in 1015.

Vladimir de Heilige laat zich dopen en bekeert het Kievse Rijk tot het orthodoxe geloof. Na de val van Constantinopel in 1453 wordt Moskou het 'Derde Rome'.

Bastaard. der Heilige, 972-980 in Nowgrorod, 975-978 in Schweden, 980 in Kiev, 988 Christianisierung.
Vladimir van Kiev, of Vladimir de Heilige, Vladimir de Grote of de Apostelgelijke (Kiev of Boedoetin, 956 - Berestove, 15 juli 1015) was een prins van Novgorod, grootvorst van Kiev en heerser van het Kievse Rijk. Hij was een kleinzoon van de H. Olga en werd na zijn dood vereerd als de bekeerder van Rusland. De naam "Vladimir" is het gevolg van volksetymologie: in het moderne Russisch betekent hij “heerser van de wereld”, maar in werkelijkheid is de naam de Slavische versie van het Oudnoordse “Waldemar”, wat "beroemd door macht" betekent.
Hij was de jongste zoon van de heerser van Kiev, Svjatoslav (zoon van Olga) en diens minnares Maloesja. Over Maloesja doen verschillende overleveringen de ronde: volgens een daarvan was ze een prinses van de Drevljanen, gevangengenomen en tot slavin gemaakt door Olga nadat ze de moord op haar echtgenoot Igor gewroken had. Omdat Olga de verhouding tussen Svjatoslav en Maloesja afkeurde, zou zij Maloesja hebben laten bevallen in het land van de Drevljanen (ongeveer het huidige Galicië). Volgens andere overleveringen was ze de hof-waarzegster van Svjatoslav, of het hoofd van de huishouding van Olga of Svjatoslav.

Na zijn dood werd Vladimir, evenals Anna, begraven in de kerk van de Tienden. Delen van zijn lichaam werden aan verschillende door hem gestichte instellingen geschonken om als relikwieën vereerd te worden.
Vladimir werd pas in de 13e eeuw heilig verklaard (met de eerste kerk die zijn naam draagt, de huidige Vladimirtoren in Novgorod in 1311-2). Vladimir is genoemd als de beschermheilige van de bekeerlingen, de moordenaars, de ouders van grote gezinnen en van Rusland. Hij kreeg ook de titel "Gelijke van de Apostelen" (zo lieten de meeste Griekse heersers van Byzantium zich ook noemen).

Huwelijken en kinderen *
Vladimir had meerdere vrouwen en concubines. Hieronder een overzicht van bekende partners en hun kinderen:
Huwelijk ca. 977 met Rogneda van Polotsk (ca. 956 - ca. 999). Zij was in een eerder huwelijk met een Zweedse edelman getrouwd geweest. In 989 gescheiden en ingetreden in een klooster. Haar kinderen:
Izjaslav van Polotsk (ca. 978 - 1001), prins van Polotsk.
Jaroslav de Wijze. Alhoewel er tegenwoordig ook wel wordt geopperd dat hij de zoon van Anna van Byzantium was.
Mstislav de Dappere (978 - ca. 1035), 988 prins van Tmoetarakan (bij de huidige stad Temrjoek)
Vsevolod (ovl. 1015), prins van Vladimir-Soezdal, in 990 van Wolynië en van Perejaslaw (ten zuiden van Kiev) mogelijk Predslava (ovl. na 1018), waarschuwde in 1015 Jaroslav tegen Svjatopolk.
Een tweede dochter die ook door Boleslaw zou zijn meegevoerd
Huwelijk 988 met Anna, een Byzantijnse prinses, (963 - 1008/1011), begraven in de paleiskerk te Kiev. Geen kinderen bekend.
Huwelijk na 1011 met Adelia, dochter van Koenraad I van Zwaben, (ovl. na 14 augustus 1018). Geen kinderen bekend.
Bijvrouw: de weduwe van Jaropolk, een Griekse vrouw
Svjatopolk I van Kiev
Bijvrouw: Olava, een Boheemse vrouw
Vysjeslav (ovl. 1010), prins van Novgorod
Kinderen van onbekende bijvrouwen:
Svjatoslav (vermoord na 15 juli 1015), prins van de Drevljanen, vermoord in opdracht van Svjatopolk toen hij naar Hongarije probeerde te vluchten
Boris (vermoord 24 juli 1015), prins van Rostov aan de Don en later van Novgorod, leidde een oorlog tegen de Petsjenegen.
Gleb (vermoord 5 september 1015), prins van Moerom. Door een list werd hij uit zijn stad gelokt en vermoord in opdracht van Svjatopolk. In 1072 herbegraven in Visjgorod, heilig verklaard. Zie ook: Boris en Gleb
Pozvizd Soedislav (ovl. Kiev, 1062/1063), prins van Pskov. Ca. 1035 gevangengezet door Jaroslav en na diens dood in 1054 vrijgelaten. Sudsilav trad in een klooster en werd begraven in de kerk van Sint Joris te Kiev.
Stanislav (ovl. voor 1015), prins van Smolensk
dochter, getrouwd met Bernard I van Brandenburg
Premislava, getrouwd met de Hongaarse hertog László
Dobrognewa van Kiev

Grootvorst van Kiev, gewelddadig, vooruitziend, apostelachtig, machtige persoon, energieke doener, roeit zijn rivalen meedogenloos uit, verwerft de hegemonie, brute meedogenloosheid, onverzadigbare zinnelijkheid, wordt vanwege zijn veelwijverij vergeleken met koning Salomo. 975-978 in Zweden, gevlucht over zee voor de intriges van zijn broer Jaropolk en na ongeveer drie jaar teruggekeerd met een geworven Varjaags hulpkorps. Onderzoekt geloofsbelijdenissen en kiest na lang aarzelen in 988/9 voor het Grieks-Romeinse geloof. Heeft zich vooral om politieke redenen tot het christendom bekeerd. Wijst zijn zoon Izjaslav Polotsk toe. Q: Forssman. Hij verwerft de macht in 980 met hulp van de Byzantijnse keizer Basileios II en redt deze van de opstand van Bardas Phokas, wanneer hij in 989 met 6000 strijders naar Constantinopel snelt. Vladimir stelt Basileios II een uitgelezen troepenmacht van 6000 Varjagen ter beschikking om diens gevaarlijke rivaal Bardas Phokas te bestrijden. In ruil ontvangt Vladimir de hand van de keizerlijke zuster Anna (een tot dan toe ongekende eer), zweert trouw en wordt gedoopt. Zijn nieuwe religie probeert hij de Russen soms met geweld op te leggen; de belangrijkste kracht achter de kerstening van Kiev en omgeving waren echter Byzantijnse missionarissen, die Vladimir gul ondersteunde. Later vereerd als heilige. EdMA. Olaf Tryggvason verblijft als jongen en jongeling tweemaal bij Vladimir (Waldemar). Hij vlucht tijdens de heerschappij van de machtige Ladejarl Hakon als jongen (geb. 963) met zijn moeder Asta uit Noorwegen over de Oostzee en verblijft jarenlang aan het grootvorstelijke hof ten tijde van Jaropolk (+980) en diens broer Vladimir (de Heilige), voordat hij aan zijn gedurfde Vikingtochten begint en uiteindelijk in 995 zijn rivaal, de doodsvijand van zijn geslacht, Jarl Hakon, verslaat. Strijd met Svjatopolk en Boleslav: Svjatopolks bruid arriveert in Turow, het deelvorstendom van Svjatopolk, met een groot gevolg, waarin zich ook de Koningsbergse bisschop Reinbern bevindt, die ijverig begint te werken aan de verspreiding van het christendom... Vladimir, die een opstand van Svjatopolk vreest, laat hem samen met zijn vrouw en de bisschop opsluiten in de kerker, waar laatstgenoemde spoedig sterft; Vladimirs handelen had dus puur politieke, en geenszins religieuze motieven; religieus fanatisme was de doelgerichte realpoliticus Vladimir volkomen vreemd. De wraak van de over de meedogenloze behandeling van zijn dochter woedende Boleslav laat niet lang op zich wachten; wanneer Vladimir kort daarna sterft (1015), bemachtigt Svjatopolk met hulp van zijn schoonvader Kiev en begaat zijn wandaden, waarvoor hij door de Russische kroniekschrijver de bijnaam "de Vervloekte" (okajanny) krijgt. Om zich tegen zijn eigen broer en het leger van de Poolse koning te kunnen handhaven, werft Jaroslav haastig een leger van Varjagen en Slaven, waarmee hij erin slaagt Svjatopolk uit Kiev te verdrijven en diens vrouw gevangen te nemen; dan schiet Boleslav zijn schoonzoon opnieuw te hulp en dwingt Jaroslav tot een vlucht naar Novgorod. De Poolse koning wreekt op deze manier niet alleen de smadelijke behandeling van zijn dochter, maar ook de beledigende afwijzing die hem ooit ten deel viel, toen hij om de hand van een zuster van Jaroslav vroeg; wanneer de nu verraderlijke Svjatopolk de bevolking van Kiev ophitst tot een opstand tegen het Poolse bezettingskorps, trekt de over het achterbakse handelen van zijn schoonzoon woedende Boleslav zich uit Kiev terug, terwijl hij tegelijkertijd de ongelukkige Predslava...

Dossier: