Stamboom van Hagenbeek

Vader: Cornelis Heynsius
Moeder: Catharina Aletta Houbold

• Geboren: op 8 april 1831 [[https://www.geni.com/people/Adrianus-Heijnsius/6000000024387467286]] te Moordrecht
• Arts en biochemicus
• Overleden: op 4 oktober 1885 (54 jaar oud) te Leiden

hoogleraar aan het Atheneum Illustre te Amsterdam.
Hij had zijn vader op de leeftijd van anderhalf jaar verloren. Zijn moeder verhuisde daarom naar Amsterdam en vanaf 1843 bezocht hij een kostschool in Barneveld. In 1848 begon hij te studeren aan de Universiteit van Utrecht bij Gerrit Jan Mulder (1802-1880), Jacobus Ludovicus Conradus Schroeder van der Kolk (1797-1862) en Franciscus Cornelis Donders, waar hij een voorliefde ontwikkelde voor fysiologische chemie (biochemie). Op 7 oktober 1853 promoveerde hij in de filosofie met een verhandeling getiteld: De corporibus albuminosis. Op 16 oktober 1854 verkreeg hij het geneeskundig doctoraat op het werk: De susurrorum vascularium explicatione physica. Daarna werkte hij eerst als medicus in Amsterdam.

Het werk bevredigde hem echter niet. Daarom zette hij met beperkte middelen een privélaboratorium op. In 1856 was hij in Amsterdam werkzaam als directeur van het fysiologisch-pathologisch laboratorium, dat in 1855 was opgericht op initiatief van Jan van Geuns (1808-1880). Het instituut regelde een klinische opleiding voor studenten van het Athenaeum Illustre te Amsterdam, waarvoor Heynsius lezingen gaf in de fysiologie en pathologie. Twee jaar later, op 14 juli 1858, werd hij benoemd tot hoogleraar fysiologie aan het Athenaeum Illustre, welke taak hij op 4 oktober 1858 begon met de oratie: De vertering van weelde in de dierlijke huishouding. Ook de taak van het geven van colleges over fysiologie en histologie voor de Amsterdamse artsen was hiermee verbonden. Hij heeft een aantal publicaties op zijn naam staan op het gebied van biochemisch onderzoek. Hij heeft behoorlijk naam gemaakt op dit gebied. Nadat hij op 12 mei 1864 was aangenomen als lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, werd hij op 20 januari 1866 benoemd op de medische leerstoel voor fysiologie en histologie aan de Universiteit van Leiden. Daar is zijn hoogleraarsportret in de collectie opgenomen. Hij was ook enige tijd als rector magnificus aan de Universiteit van Leiden verbonden.

Dossier: