Stamboom van Hagenbeek

Vader: Adhémar III le Barbu de Limoges
Moeder: Graille d' Angouleme

• Geboren: in 1095
• Gedoopt: [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=emma&n=de+limoges]]
• Overleden: in 1148 (ongeveer 53 jaar oud) te Angoulême

Zij is ontvoerd door één van de trouwste leenmannen van Willem X, Willem van Angoulême, die haar later trouwde, dochter van Aymar III, V de Limoges et Graulle d'Angouleme, 1.Ehe: Bardon, Seigneur de Cognac

Emma was in haar eerste huwelijk getrouwd met Bardon de Cognac. Vervolgens werd ze de echtgenote van Guillaume X van Aquitanië. Volgens Geoffroi du Vigeois werd ze tijdens de pelgrimstocht van haar tweede echtgenoot naar Santiago de Compostella ontvoerd door Guillaume d'Angoulême. Dit gebeurde op advies van de heren van de Limousin, die de overheersing door de Poitevins vreesden. Guillaume van Aquitanië zou kort daarna tijdens zijn pelgrimstocht sterven.

François Marvaud - Geschiedenis van de burggraaf en de burggraafschap van Limoges:

Adhémar III had twee dochters: de ene, Brunissende, was getrouwd met Archambaud de Comborn, met wie ze meerdere kinderen had. De andere, genaamd Emma, had een leven vol turbulentie en hevige hartstochten. Eerst trouwde ze met Bardon de Cognac, met wie ze geen kinderen kreeg. Als weduwe, nog steeds jong en mooi, trouwde ze in 1136 met Guillaume X, hertog van Aquitanië. Hij beloofde haar meer glans en eer dan Guillaume Taillefer (zoon van Wulgrin Taillefer, graaf van Angoulême), die haar hartstochtelijk liefhad. Aan zijn hof kwam Emma vaak, waar haar schoonheid de meest nobele dames van Saintonge en Angoumois overschaduwde. Guillaume Taillefer, verblind door zijn passie en woedend dat hij was verdrongen door de hertog van Aquitanië, verborgen zijn wrok. Aangemoedigd door de heren van de Limousin, die de overheersing van de Poitevins vreesden, ging hij vaak naar het kasteel van Clain en Boivre om deel te nemen aan de feesten van zijn suzerein. Op een dag, terwijl Guillaume X afwezig was, ontvoerde hij diens echtgenote. Guillaume, verontwaardigd, besloot wraak te nemen en riep zijn vazallen en strijders bijeen. De heren van de Limousin sloten zich aan bij de graaf van Angoulême, uit angst dat, als de burggraafschap Limoges als bruidschat van Emma werd, zij onder de directe heerschappij van Poitiers zouden komen. Kreten van haat en wraak weerklonken in Angoumois, Limousin en Poitou. Overal maakte men zich klaar om te vechten, terwijl de oude burggraaf van Limoges, zich terugtrekkend in zijn kasteel van Ségur, zijn dochter vervloekte... Op het moment dat de oorlog nieuwe verwoestingen dreigde aan te richten, werd bekend dat de graaf van Poitiers, die zich had voorgenomen Limoges te vernietigen, was gestorven tijdens een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Hij liet zijn hertogdom Aquitanië na aan zijn oudste dochter, de jonge en mooie Aliénor, die hij als echtgenote had bestemd voor Louis, de oudste zoon van Louis le Gros, koning van Frankrijk. Tot grote vreugde van het volk legden beide partijen de wapens neer..." "Door de dood van haar tweede echtgenoot was Emma van Limoges de rechtmatige erfgename geworden van de burggraafschap. Toch wilde Adémar III, haar vader, deze rijke erfenis niet aan haar nalaten. Gelukkig met de genegenheid die hem werd getoond door zijn andere dochter, getrouwd met de burggraaf van Comborn, en dankbaar voor wat deze had gedaan om hem te redden uit de handen van Ebles de Ventadour, koos hij voor opvolgers hun twee zonen, Gui en Adémar."