Ottokar II Premysl (?, 1232 - Dürnkrut (Neder-Oostenrijk), 26 augustus 1278) was een jongere zoon van koning Wenceslaus I en Cunigonde van Hohenstaufen. Hij werd koning van Bohemen in 1253 tot 1278 in opvolging van zijn vader. Hij vormde in Midden-Europa een groot rijk via erfenissen (Karinthië, Krain en Stiermarken) en veroveringen (Oostenrijk, Silezië en Slowakije), maar moest ten slotte het onderspit delven tegen keizer Rudolf I en verloor het grootste deel van zijn gebieden op het einde van zijn leven.
Ottokar huwde tweemaal. Een eerste huwelijk ging hij aan in 1252 met Margaretha van Babenberg (1205-1267), weduwe van Hendrik van Swabia. Dit huwelijk was duidelijk politiek gedreven opdat hij zo rechten kon laten gelden op Oostenrijk als schoonbroer van de laatste Babenberg-hertog. Het bleef kinderloos en werd ongeldig- en nietig verklaard in 1261. Een tweede maal huwde hij met Kunigunde van Halitsch (1246-1285).
Daarnaast had hij ook nog een aantal onwettige kinderen verwekt bij minnaressen, onder meer Nicolaas I van Troppau.
In 1255 werd de burcht Koningsbergen in het Samland (Pruisen) naar Ottokar II vernoemd onder de naam Conigsberg (later Königsberg in Oost-Pruisen tot 1946).
Laatst gewijzigd:
14 februari 2021
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-47790
Gekopieerd!
