Otto III van Brandenburg bijgenaamd de Vrome (1215 - Brandenburg an der Havel, 9 oktober 1267) was van 1220 tot 1267 markgraaf van Brandenburg. Van 1220 tot 1259 regeerde hij samen met zijn broer Johan I. Otto III behoorde tot het huis Ascaniërs.
Otto III was de jongere zoon van markgraaf Albrecht II van Brandenburg en Mathilde van de Lausitz, dochter van markgraaf Koenraad II van Lausitz uit het Huis Wettin. Toen zijn vader in 1220 overleed, waren Otto III en zijn twee jaar oudere broer Johan I nog minderjarig en dus nog niet in staat om zelfstandig te regeren. Keizer Frederik II duidde daarop aartsbisschop Albrecht I van Maagdenburg aan tot regent in Brandenburg. De voogdij van de broers ging over naar graaf Hendrik I van Anhalt, een neef van hun vader en een oudere broer van hertog Albrecht I van Saksen.
In 1221 kocht hun moeder het regentschap van de aartsbisschop van Maagdenburg af door een bedrag van 1900 zilvermarken te betalen, waarna Mathilde samen met Hendrik I van Anhalt het regentschap op zich nam.
Na de dood van hun moeder in 1225 begonnen Otto III en Johan I Brandenburg gezamenlijk te regeren. Johan I was toen ongeveer twaalf jaar oud, Otto III tien. De broers werden op 11 mei 1231 in Brandenburg an der Havel tot ridder geslagen, wat in het algemeen als het begin van de regeerperiode van de broers wordt gezien.
In oktober 1267 stierf Otto III in zijn residentie in Brandenburg an der Havel. Zijn oudere broer Johan I was een jaar eerder overleden. Overeenkomstig zijn laatste wens werd hij begraven in het dominicanenklooster in Strausberg.
OP 23 maart 1252 verleent Rooms-koning Willem aan de ingezetenen van het gebied van de markgraven jong en Otto van Brandenburg die door Holland reizen, tol vrij doen op dezelfde voorwaarden als aan de burgers van Lübeck is verleend.
Laatst gewijzigd:
3 augustus 2022
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-47748
Gekopieerd!
