9e burggraaf van Montfoort, Vrijheer van Zuid-Polsbroek, heer van Abbenbroek, Linschoten, Purmerend-Purmerland en dijkgraaf van Lopikerwaard.
Van Montfoort zat na het overlijden van zijn vader in het ministriaal bestuur van het bisdom van Utrecht onder David van Bourgondië. De gemoederen waren gespannen in het sticht Utrecht met voorvallen tussen (1470-1474) en (1481-1483). In 1481 leidde hij de Hoekse opstand tegen de Kabeljauws gezinde bisschop, door deze te belegeren en op te sluiten in de Dom en wilde Van Montfoort Engelbrecht van Kleef op de bisschopsstoel helpen. Dit lukte echter niet en Jan (III) werd uiteindelijk zelf belegerd in Montfoort door Maximiliaan van Oostenrijk, hij verloor hierbij zijn leenschapen van Purmerend-Purmerland en Zuid-Polsbroek waarin hij geconfisqueerd werd (1481), het beleg werd echter afgebroken en in Utrecht werd deze tweede stichtse oorlog beëindigd in 1483. Van Montfoort duikt een tijdje
onder maar weet met Hoekse simparticanten zoals Reynier van Broeckhuysen stand te houden met hun basisgebied tussen Leiden en Montfoort. In 1488 breekt de Jonker Fransenoorlog uit onder Frans van Brederode en Johan van Montfoort belegert met Hoekse strijders in naam van Jonker Frans de stad Woerden. Het kasteel van Woerden wordt nog enige tijd als zetel van de burggraaf gebruikt, maar in 1492 werd deze oorlog en daarmee ook de Hoekse en Kabeljauwse twisten beëindigd.
Hij was een van de weinige Hoekse edelen die de oorlog overleefden.
Laatst gewijzigd:
12 augustus 2022
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-46531
Gekopieerd!