Blankenburg verdween omstreeks 1965 van de kaart door de oprukkende industrie. Maar liefst vijf meter grond bedekt nu de plaats waar vroeger boerderijen, huizen, een kerk, school en rechthuis stonden.
Blankenburg, het eiland
Het dorpje Blankenburg dankte zijn naam aan het gelijknamige eiland. Dat ontstond als een zand- en kleiplaat in de Maas en werd waarschijnlijk in 1587 of 1588 verpacht aan een vogelaar. Deze eerste pachter maakte een eendenkooi, bouwde er zijn huis en nam de bedijking voortvarend ter hand; in 1612 was ruim 90 gemeten bedijkt. Wie die pachter was is onbekend, maar Willem Pietersz. Moerman (ca.1575-1648) was er vroeg bij betrokken. In 1605 woonde hij in elk geval al op het eiland. Hij was één van de velen die in de voorgaande jaren van oorlog vanuit Vlaanderen naar het noorden waren gevlucht. Hij had zijn familie en vaderland verloren maar vond een nieuw thuis op dit eiland, dat hij waarschijnlijk zelf hielp stichten. Toen het werk gedaan was noemde hij zich (aldus het rouwbord in de kerk van Zwartewaal) trots ‘Moerman van Blankenburg'.
Die van het eiland
In de eerste helft van de 17e eeuw werd Blankenburg met verschillende andere eilandjes in de Maas samengevoegd. In de naam wilde men voor elkaar niet onderdoen; tot ver in de 19e eeuw heette het: "Rozenburg en Blankenburg met de Ruige- en Langeplaat". De voormalige eilanden bestonden voort als polders; de watering ‘het sparregat', vormde de grens tussen Rozenburg en Blankenburg. Er woonden in die tijd niet veel mensen. Te weinig om een eigen kerkgebouw of zelfs maar predikant te onderhouden. Die van het eiland, zoals de bewoners werden genoemd, kerkten in Zwartewaal. Vanaf 1644 kwam de predikant van Zwartewaal, ds. Pythius, over om op Rozenburg in de diensten voor te gaan. Die diensten werden gehouden in de woning die door Bisdommer gebouwd was. Toen Pythius in 1657 te oud werd voor de wekelijkse overtocht werd een eigen predikant beroepen en begon men met de bouw van een kerk. De bewoning was nog steeds schaars en zeer verspreid, maar de meeste bewoners woonden in Blankenburg, waar een haventje was gegraven en een veer met Nieuwesluis werd onderhouden. Daar werden dan ook de kerk, de pastorie en de school (alle omstreeks 1658) gebouwd en ontstond het dorp. Later werd hier ook het rechthuis gebouwd (ca 1700), waar schout en schepenen en het polderbestuur bijeenkwamen en waar reizigers konden overnachten.
E-mail een vraag aan Cees Hagenbeek over deze persoon.
Database: GensDataPro 3.1