Onder-koning van Engeland in 1165.
Graaf van Leicester en justitiaris van Engeland Hij was de zoon van Robert de Beaumont († 1118), graaf van Meulan en de eerste graaf van Leicester, en van Elisabeth van Vermandois. Hij was ook de tweelingbroer van Galéran IV van Meulan. Het is onduidelijk of zij identieke tweelingen waren.
Het is niet bekend of de twee broers echte tweelingen waren. Als tieners werden de broers kort na de dood van hun vader (1118) door het koninklijk hof geadopteerd. De koning vertrouwde hun landerijen toe aan een groep voogden, waaronder hun stiefvader Willem II de Warenne. In 1119 vergezelden zij koning Hendrik I Beauclerc naar Normandië voor een ontmoeting met paus Calixtus II. De twee broers voerden een filosofisch debat met de kardinalen, wat hun hoge opleiding onder toezicht van Hendrik aantoont.
In 1120 werd Robert meerderjarig verklaard en kreeg hij de Engelse bezittingen en titels van zijn vader, waaronder het graafschap Leicester, terwijl Galéran de Frans-Normandische bezittingen en titels erfde, waaronder die van graaf van Meulan. In 1121 schonk het koninklijk hof Robert het bezit van Breteuil-sur-Iton, door zijn huwelijk met Amicie van Montfort, dochter van Raoul II de Gaël. Als beschermeling van Hendrik I probeerde Robert een decennium lang de onafhankelijke heren in het Normandische gebied in zijn domeinen te integreren. Robert sloot zich niet aan bij de rebellie van zijn broer Galéran tegen Hendrik I in 1123-1124.
Hoewel zijn broer gevangen zat, verscheen Robert sporadisch aan het hof. Het is belangrijk op te merken dat hun zus Isabelle op dat moment de maîtresse van de koning was. Galéran werd in 1129 vrijgelaten, waarna de tweeling vaak samen aan het koninklijk hof te vinden was. In 1135 waren beide broers aanwezig bij het sterfbed van Hendrik I. De troonopvolging werd beloofd aan Mathilde, de dochter van de koning, maar Stefanus van Blois claimde de troon, wat leidde tot een burgeroorlog in Engeland.
Tijdens het bewind van koning Stefanus bleef Robert actief. Hij verdedigde Breteuil in Normandië tegen de aanhangers van Mathildes echtgenoot, Geoffroy Plantagenêt. In 1139 overtuigden de broers de koning om zich te ontdoen van de justitiaris Roger, bisschop van Salisbury. De anarchie verspreidde zich zowel in Engeland als in Normandië. Robert raakte verwikkeld in conflicten, zoals met Robert van Gloucester, een van de belangrijkste aanhangers van Mathilde.
In 1141 leidde de Slag bij Lincoln tot de gevangenneming van koning Stefanus. Terwijl Galéran zich uiteindelijk overgaf, bleef Robert zich inzetten voor zijn Engelse domeinen. Zijn hoofdactiviteiten tussen 1141 en 1149 waren gericht op zijn privé-oorlog tegen Ranulf van Chester. Nadat Mathilde Engeland had verlaten, bemiddelde Robert in vredesonderhandelingen.
Robert, graaf van Leicester Tijdens deze periode hield de graaf toezicht op het graafschap Worcester namens zijn broer Galéran. In 1151 verhinderde hij de plannen van de koning om de stad in te nemen. In januari 1153 bood de komst van Hendrik Plantagenet, hertog van Normandië en zoon van Mathilde, een belangrijke kans voor Robert. Ze onderhandelden waarschijnlijk een overeenkomst: Robert zou Hendrik steunen als hij hem zou herstellen in zijn Normandische bezittingen. In juni 1153 vierden zij samen Pinksteren op het kasteel van Leicester. Na het verdrag van Wallingford (november 1153) tussen koning Stefanus en Hendrik Plantagenet, gingen Robert en zijn broer Galéran in dienst bij de hertog.
In januari 1154 vergezelde Robert Hendrik naar Normandië, waar hij zijn bezittingen en titels terugkreeg. Later dat jaar, in oktober 1154, werd Hendrik Plantagenet koning van Engeland. Robert werd benoemd tot erfelijk seneschalk van Engeland en Normandië, evenals hoofdjustitiaris, wat hem controle gaf over de administratie, ongeacht de aanwezigheid van de koning. Hij werkte samen met Richard de Lucy, een voormalig dienaar van koning Stefanus. Robert vervulde deze functie gedurende veertien jaar en won het respect van de ontluikende bureaucratie van het Angevijnse rijk. Zijn adviezen werden opgenomen door geleerde klerken en zijn kennis werd algemeen geprezen.
Tijdens de afwezigheid van de koning, van december 1158 tot januari 1163 en opnieuw in 1165, fungeerde Robert vrijwel als vicekoning. Zijn naam staat bovenaan de Constitutie van Clarendon en hij was aanwezig bij de raad van Northampton.
Robert stierf op 5 april 1168, waarschijnlijk in zijn kasteel in Brackley (Northamptonshire), waar zijn ingewanden werden bewaard in het hospitaal van de stad. Op zijn sterfbed werd hij aangenomen als kanunnik van Leicester, en zijn begrafenis vond plaats in het koor van de abdij.
Naast de abdij Sainte-Marie de Pré in Leicester, richtte Robert de cisterciënzer abdij van Garendon op (1133), het prioraat van Nuneaton (orde van Fontevraud, 1155-1160), het prioraat van Luffield en het hospitaal van Brackley. Hij herstructureerde de collegiale kerk Saint-Marie de Castro als een bijgebouw van de abdij van Leicester rond 1164. In Normandië financierde hij het prioraat van Désert, een groot hotel-Dieu in Breteuil-sur-Iton, en ondersteunde hij genereus de abdij van Lyre.
Na 1120 trouwde Robert met Amicie de Montfort († ca. 1168), dochter van Raoul II de Gaël en kleindochter van Raoul de Gaël, graaf van Norfolk en Suffolk, die door Willem de Veroveraar uit Engeland werd verdreven. Robert en Amicie hadden vier kinderen:
Hawise († 24 april 1197), echtgenote van William FitzRobert, graaf van Gloucester.
Robert met de Witte Handen († 1190), graaf van Leicester.
Isabelle († na 1188), echtgenote van Simon II de St Lyz, graaf van Huntingdon en Northampton.
Marguerite (1125 – na 1185), echtgenote van Raoul IV de Tosny.
Laatst gewijzigd:
2 april 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-36907
Gekopieerd!
